👉 Τι γεμίζει το δικό σου δοχείο αγάπης;
👉 Τι γεμίζει το δοχείο του παιδιού σου;
Tι θα κάνετε:
Εκτύπωσέ το 2 φορές, μία για σένα και μία για το παιδί σου.
Συμπλήρωσε με τι γεμίζεις την δική σου καρδιά στην καθημερινότητα.
Πρότεινε στο παιδί σου να κάνει το ίδιο!
Δείξε του την εικόνα παρακάτω από το βιβλίο και διάβασε τι λέει η Σοφία στη Μαμά της… για να πάρει ιδέες.
“Έχω ένα δοχείο αγάπης μέσα μου. Όταν είναι γεμάτο, είμαι δυνατή, μπορώ να κάνω όσα πράγματα θέλω και νιώθω όμορφα και ζεστά. Όμως, όσο περνάει η μέρα, το δοχείο μου αδειάζει και, όταν αδειάζει τελείως, δεν νιώθω καθόλου καλά».
«Και πώς γεμίζει το δοχείο;» ρώτησε η μαμά όλο ενδιαφέρον.
«Ο καθένας πρέπει να το βρει μόνος του αυτό. Το δικό μου δοχείο αγάπης γεμίζει όταν κάνουμε αγκαλιές, όταν παίζουμε κρυφτό, όταν τρώμε παγωτό οι δυο μας στην παιδική χαρά, όταν με φροντίζεις και όταν με ακούς με την καρδιά σου...»
«Μου μαθαίνεις τόσα πολλά, κάθε μέρα» ψιθύρισε η μαμά.
«Γεμίζει επίσης όταν παίζω με την αδελφή μου, όταν χορεύω με την ποντικίνα, όταν ο μπαμπάς μού λέει ιστορίες και με βάζει στα γόνατά του, όταν τρέχω στην παραλία μαζί του... Ξέρεις, κι εσύ έχεις ένα δοχείο ολόδικό σου, μαμά!”
Ψήφισέ το βιβλίο της καρδιάς για να του δώσεις φωνή στα βραβεία Public!
Αν η ιστορία σου άρεσε και θέλεις να τη στηρίξεις, ώστε να φτάσει σε ακόμη περισσότερους γονείς και παιδιά και να τους βοηθήσει να συνδεθούν ουσιαστικά, μπορείς να ψηφίσεις το βιβλίο μου «Όταν η καρδιά μου γεμίζει» στα Public Book Awards, κάνοντας κλικ στο κουμπί παρακάτω:
Η ψήφος σου έχει μεγάλη αξία για μένα! 💛
Λίγη θεωρία πίσω από το εργαλείο του δοχείου της αγάπης…
Η ανάγκη για συναισθηματική εγγύτητα είναι τόσο βασική όσο η ανάγκη για τροφή για το παιδί. Αν το παιδί δεν νιώθει σύνδεση με τον γονέα, μπορεί να αντιδράσει με δύσκολη συμπεριφορά, απαιτώντας προσοχή. (Θεωρία της προσκόλλησης).
Όταν το δοχείο αγάπης του παιδιού είναι άδειο, αισθάνεται ότι κάτι λείπει και θα αναζητήσει την προσοχή μας με κάθε τρόπο, μερικές φορές με ακατάλληλη συμπεριφορά. Στην πραγματικότητα, φωνάζει ότι μας χρειάζεται...
Έρευνες έχουν δείξει ότι το να περνάμε χρόνο με τα παιδιά μας, παίζοντας μαζί τους, μειώνει το επίπεδο των ορμονών του στρες στον οργανισμό τους. Άκόμα και σε καταστάσεις υψηλού στρες (όπως μια μετακόμιση ή μία αλλαγή σχολείου), τα παιδιά που παίζουν με τους γονείς τους εμφανίζουν χαμηλότερα επίπεδα στρες σε σχέση με εκείνα που δεν έχουν αυτό το προνόμιο. Δες μία από τις ΄έρευνες εδώ