Το ταξίδι προς το κέντρο : τα γυαλιά σου [part 4]

Το ταξίδι προς το κέντρο : τα γυαλιά σου [part 4]

Χτυπιέται στο πάτωμα, ουρλιάζει , προσπαθεί να σε γρατζουνίσει.

Έχει νυχτώσει, πρέπει να γυρίσετε, είσαι κουρασμένη, δεν έχετε φαγητό, πρέπει να πάρει το φάρμακο της, ο μπαμπά λείπει, και της έχεις πει ήδη 6 φορές ότι έρχεται η ώρα.

 Σκέφτεσαι ότι, ευτυχώς, αυτή τη φορά είστε μόνες σας και δεν σε κοιτάνε επιπλέον και όλα αυτά τα μάτια. Γιατί δεν φτάνει η κατάσταση από μόνη της. Υπάρχουν και τα μάτια. Μάτια που κρίνουν. Που σε κρίνουν. Που κρίνουν την διαπαιδαγώγηση του παιδιού, του παιδιού ΣΟΥ. Και που κρίνουν και ΕΣΕΝΑ έμμεσα, εννοείται.

 - Αααααααααααααα, είσαι κακιά μαμά!’’ φωνάζει στο πάτωμα

Έχει τόσο δυνατή φωνή ένα τόσο μικρό πλάσμα;...πώς γίνεται;

 Τα δίνεις όλα, κάθε μέρα, κάθε ώρα, και τώρα αυτή τη στιγμή, νιώθεις ότι δεν αντέχεις : πρέπει και αυτή να ακούει που και που, έτσι δεν είναι; Πως θα μάθει; Είναι κατάσταση αυτή;

 Και αισθάνεσαι τα πρώτα σημάδια…

Read More

Το ταξίδι προς το κέντρο : η πρόκληση του βουητού [part 3]

Φτάσατε στο κέντρο. Όχι εύκολα, αλλά φτάσατε.

Τουλάχιστον αυτό πιστεύεις. Μπορείς να ξέρεις σίγουρα;

 Αυτά που βλέπουν τα μάτια σου πάντως είναι πανέμορφα. Είναι ακόμα πιο όμορφα από τι περίμενες.

 Αλλά.

 Αλλά κάτι σε σταματάει. Το κεφάλι σου βουίζει, δεν ξέρει γιατί.

Read More

Το ταξίδι προς το κέντρο: η μεταμόρφωση [part 2]

Το ταξίδι προς το κέντρο: η μεταμόρφωση [part 2]

Είναι μέρες που φυσάει ένα ελαφρύ αεράκι, που η βάρκα πάει μόνη της, που πετάνε γλάροι από πάνω σας και που κάθεστε ανάσκελα και οι 3 να τους κοιτάτε.

Είναι τότε που χαμογελάς, που προχωράς, που αισθάνεσαι ότι το κέντρο είναι κοντά, τελικά.

Και μετά έρχονται oι μέρες που ο αέρας είναι θυμωμένος. Φυσάει και ξεφυσάς και εσύ ακόμα πιο δυνατά. Ζωγραφίζει πάνω σου μαύρους κύκλους. Πολεμάς. Από τη μια προσπαθείς να μαζεύεις τα πανιά, από την άλλη αδειάζεις τα νερά με έναν κουβά. Ο καθένας από άλλη πλευρά.

Read More

Το ταξίδι προς το κέντρο: η συνάντηση [part 1]

 Το ταξίδι προς το κέντρο:  η συνάντηση  [part 1]

Η βάρκα είναι δεμένη, καλά δεμένη. Πάντα δεμένη. Την προσεχείς, την γυαλίζεις είναι κούκλα. Σου αρέσει πολύ.

Και μια μέρα, λες θα πάω ένα ταξίδι, έτσι, να δω πως είναι αλλού.

 Δεν ξέρεις καλά από ανέμους, ούτε από σκοινιά και πανιά, ούτε από προσανατολισμό. Ξέρεις όμως λίγα πράγματα, ή τουλάχιστον έτσι νομίζεις, γιατί κάτι σου έχουν πει. Δεν ξέρεις που πας ακριβώς, λες να πας προς τα νότια, μετρά προς τα βοριά και τελικά αποφασίζεις να πας προς το κέντρο.

 Ποιο κέντρο;

 Δεν ξέρεις, φεύγεις όμως. Θέλεις περιπέτειες. Θέλεις να δώσεις από τον εαυτό σου.

Read More