Πρέπει να κοιτάξω μέσα μου...

Πολλές φορές δεν με καταλαβαίνω. Ενώ έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι δεν θα φωνάξω, φωνάζω τελικά. Εκείνη την ώρα είναι λες και δεν μπορώ να ελέγξω τον εαυτό μου.

Προχτές, δεν ήθελες να πας για μπάνιο, σου το είχα πει 5 φορές και σου φώναξα ‘’ γιατί μου το κάνεις αυτό;’’.

Και με κοίταξες με μεγάλα μάτια.

Μάτια με απορία, λίγο φοβισμένα.

Μάτια που ρώταγαν : ‘’Μα τι σου συμβαίνει;’’

Κατάλαβες ότι η ερώτηση μου ‘’Γιατί μου το κάνεις αυτό;’’ δεν έχει σχέση με σένα.

Μου έδωσες έναν καθρέφτη.

Εκείνη τη στιγμή απόρησα. Κοίταξα τον καθρέφτη και είδα τον εαυτό μου.

Τότε κατάλαβα.

Πρέπει να ψάξω μέσα μου. Πρέπει να μεγαλώσω μαζί σου...

Πρέπει να συνειδητοποιήσω τι μου συμβαίνει...

Πρέπει να δουλέψω τη δίκη μου παιδική ιστορία…

Πρέπει να μάθω να επικοινωνώ καλύτερα...

Να ρωτάω τον εαυτό μου : γιατί ανταποκρίθηκες έτσι τώρα; Τι σου συμβαίνει;

Και όχι να ρωτάω εσένα έμμεσα τι μου συμβαίνει εμένα...

Αν δεν θέλεις να πας για μπάνιο δεν το κάνεις για να με προκαλείς.

Εγώ όμως προκαλώ εμένα για να μην τα παίρνω όλα προσωπικά...

--------------------------------------------

Μία ιστορία που γεννήθηκε από το ρητό: ''H γονεϊκότητα είναι δύσκολη γιατί το παιδί σου, σου καθρεφτίζει αυτά που δεν έχεις ακόμα λύσει μέσα σου''.

Το αγαπώ αυτό το ρητό. Μας παίρνει από το χέρι και μας προχωράει ένα βήμα μπροστά. Αρκεί να πάρουμε τον καθρέφτη στα χέρια μας βέβαια...και αρκεί να κοιτάξουμε μέσα.

Δίνω πολλές αγκαλιές στην Μαμά της ιστορίας...