Όταν μας λέει ''«Είσαι η χειρότερη Μαμά του κόσμου!»

«Δεν σ ’αγαπάω»

«Είσαι η χειρότερη Μαμά του κόσμου!» (*ή Μπαμπάς - δεν γλυτώνουν)

«Είσαι κακιά»

«Φύγε»

Και μου κολλάει στη φάτσα ένα ωραίο post -it με ένα Χ μεγάλο.

Τέτοια μου λέει που και που η Σοφία...

Αυτό που φωνάζει το παιδι όμως ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΑΓΑΠΗ.

Έχει να κάνει με μια ματαίωση που βίωσε και δεν μπορεί να διαχειριστεί ακόμα καλά. (Λογικό ειναι 5, και χρειάζονται ακόμα 20 χρόνια για να ολοκληρωθεί η ανάπτυξη του εγκεφάλου της.)

Εκείνη την ώρα λοιπόν, ίσως πονέσουμε, ναι, αυτό είναι κατανοητό.

Αλλά εμείς που έχουμε ολοκληρωμένο εγκέφαλο, βάζουμε την λογική μπροστά και θυμόμαστε ότι αυτό που μας λέει ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΑΓΑΠΗ.

Το γράφω με κεφαλαία γιατί κάποιοι γονείς σε τέτοιες περιπτώσεις απαντούν αμέσως : «Ούτε κι εγώ σ’ αγαπάω.»

Και νιώθω τον πόνο τους.

Αλλά και τον πόνο του παιδιού που εκείνη την ώρα ακούει ότι η αγάπη μεταξύ τους είναι υπό όρους, ότι δεν είναι δεδομένη ότι και αν γίνει...

Όποτε όταν ακούμε τέτοια, μένουμε ψύχραιμοι, και απαντάμε απλά την πραγματική αλήθεια:

«Εγώ σε αγαπάω όπως και να’ ναι»