Δική μου και ξένη
/Η κόρη μου.
«Μου»;
Γέννησα μια ζωή πριν λίγες μέρες και σκέφτομαι ήδη αλλιώς.
Την κοιτάω και την νιώθω τόσο δίκη μου και τόσο ξένη, ταυτόχρονα.
Δίκη μου γιατί βγήκε από μέσα μου και θα έδινα τη ζωή μου για αυτήν.
Ξένη γιατί είναι «άλλη» και θα περπατήσει το δικό της μονοπάτι.
Και ανάμεσα στο «δικό μου» και στο «ξένο», θα γράψουμε τη δίκη μας σχέση.
Θα γνωριστούμε.
Δίκη μου και ξένη.
Κι εγώ διπλα της.
Ποτέ από πάνω.
Για να μπορεί να πετάξει κιόλας.
——————-
Αναδρομικές σκέψεις από το 2013, όταν γεννήθηκα γονέα.
