Οι όχι και τόσο ‘αθώες’ φράσεις που μου πετάτε Μαμά/ Μπαμπά (και 4 κόλπα για να τις αποφύγετε…)
/
Μανούλα μου / Μπαμπάκα μου,
Ξέρω ότι, όταν ήσουν παιδί άκουγες συνέχεια τέτοιες μικρές φρασούλες:
‘’Έτσι είναι, επειδή το είπα εγώ’’
‘’Μίλησέ μου! Ma τι έχεις πια; Έχασες τη γλώσσα σου; ‘’
‘’Σταμάτα να κλαψουρίζεις επιτέλους, είσαι κοτζάμ παιδί!’’
‘’Μα δεν είναι τίποτα αυτό, σταμάτα να κλαις σε παρακαλώ!!’’
‘’Να είσαι πιο ρεαλιστής στην ζωή σου, δεν λειτουργούν έτσι τα πράγματα.’’
‘’Χαζή είσαι; Δεν καταλαβαίνεις τίποτα;’’
‘’Εγώ στην ηλικία σου κατάφερνα να ________.‘’ (βάλε το δικό σου ρήμα…)
‘’Πήρες 15, μπράβο, οι άλλοι τι βαθμούς πήραν; ‘’
‘’Εντάξει, δεν πειράζει, μη το κάνεις θέμα, θα δεις, θα ζήσεις πιο δύσκολα πράγματα στην ζωή σου…’’
Θυμάσαι που σου τις λέγανε και σένα τις φράσεις αυτές Μαμά / Μπαμπά; To παιδί μέσα σου σαν καρφιά τις θυμάται, ξέρω…
Σου τα λέω και ζεις πάλι μερικές ασπρόμαυρες σκηνές.
Ειδικά η ερωτησούλα ‘’Πήρες 15, οι άλλοι πόσο πήραν;’’ θα πρέπει να σε πονάει ιδιαίτερα… Είχες κάνει μεγάλη προσπάθεια για να καταφέρεις να καταλάβεις την αφαίρεση και για σένα το 15 ήταν γιορτή. Ήταν το αποτέλεσμα της μεγάλης σου προσπάθειας. Γύρισες ανάλαφρη από το σχολείο και ήθελες να μοιραστείς την επιτυχημένη δική σου διαδρομή προς τη νίκη της αφαίρεσης…
…Και ο μπαμπάς σου εκμηδένισε την προσπάθεια σου με το ‘’Οι άλλοι πόσο πήραν’’. Θύμωσες πολύ και πέταξες ένα ‘’ Τι μας νοιάζει πόσο πήραν οι άλλοι’’. Και η πόρτα έκλεισε με θόρυβο πίσω σου. Και ο Μπαμπάς σου είπε στην Μαμά σου ‘’Ξεκινάει και γίνεται πολύ αγενής η κόρη σου’’.
Και τώρα που το θυμάσαι αυτό, σχεδόν θυμώνεις πάλι.
Αλλά θα σου πω κάτι: δεν έφταιγε ο μπαμπάς σου. Προσπαθούσε να σε ενθαρρύνει, δεν είχε κακή πρόθεση, απλά δεν ήξερε την θετική γλώσσα… Την ίδια φράση άκουγε μικρός, κάθε φορά που έφερνε βαθμό ο καημένος.
‘‘Πόσο πήραν οι άλλοι;’’ Αυτοί οι άλλοι. Πάντα. The others. Les autres. Σε όλες τις γλώσσες και τα χρώματα.
Αυτές οι φράσεις είναι μία κληρονομιά, μεταφέρονται ύπουλα από γενιά σε γενιά. Δεν είναι καθόλου αθώες. Αντίθετα μάλιστα, είναι πολύ ισχυρές.
Γιατί είναι τόσο δυνατές αυτές οι μικρές πεταμένες στον αέρα φράσεις;
Αυτές οι μικρές προτάσεις/ερωτήσεις που πετάνε οι γονείς, μένουν. Μένουν και μας διαμορφώνουν Μπαμπά / Μαμά. Διαμορφώνουν την αυτοπεποίθησή μας, την αυτοεκτίμηση μας, την αυτοεικόνα μας και πολλά άλλα πράγματα που ξεκινάνε από ‘’αυτό’’.
Μένουν γιατί τις λέτε εσείς οι γονείς μας, και τα πρώτα χρόνια της ζωής μας, εσείς οι γονείς μας είστε οι θεοί μας, καταπίνουμε ότι μας λέτε. ‘‘Αν το λέει η Μαμά ή ο Μπαμπάς μου, δίκιο θα έχει…’’
Μένουν γιατί συνήθως αυτές τις φράσεις τις ακούμε πολύ συχνά (αν όχι καθημερινά…).
Μπορώ να σε βοηθήσω να σταματήσεις αυτόν τον φαύλο κύκλο Μαμά / Μπαμπά.
Για να μη με ρωτήσεις ποτέ ξανά ‘’Πόσο πήραν οι άλλοι;’’ ή να μη μου πεις ποτέ ξανά ‘‘Σιγά το πρόβλημα, τίποτα δεν είναι αυτό. Γιατί το κάνεις θέμα;’’ και άλλα τέτοια ωραία...
Μπορώ να σου μάθω άλλες φράσεις.
Θετικές φράσεις που θα με οδηγούν. Που δεν θα με πνίγουν. Που θα με μεγαλώνουν. Που θα με βοηθούν να βρω τον δρόμο μου.
Το καλύτερο; Δεν είναι και τόσο δύσκολο! Στην αρχή θα σου φαίνεται σαν τεχνητό αλλά μετά θα γίνει κομμάτι σου.
Αρκεί να κάνεις και λίγο τις ασκήσεις σου, εντάξει;
Θα σου μάθω σήμερα 4 απλά αλλά σημαντικά κόλπα για να μη μου λες χαζοφράσεις πια:
1 ) Όταν έχω ένα πρόβλημα, μην μου το ακυρώνεις.
Έχεις αυτιά; Τότε θα τα πας περίφημα!
Άκουσε με προσεκτικά, προσπάθησε να μπεις στην θέση μου, αναγνώρισε τα συναισθήματά μου. Βοήθησε με να βάλω λέξεις πάνω σε αυτό που νιώθω. Χρησιμοποίησε την ενεργητική ακρόαση. Και να ξέρεις ότι δεν υπάρχουν μικρά προβλήματα. Είμαι παιδί και έχω τα προβλήματα της ηλικίας μου.
- Σήμερα ο Πέτρος με κορόιδεψε επειδή φορούσα πέδιλα. Δεν θέλω να φορέσω πια πέδιλα.
- Σιγά παιδάκι μου, άστον να λέει
Τώρα νομίζεις ότι με βοήθησες; Για πάμε πάλι…
- Σήμερα ο Πέτρος με κορόιδεψε επειδή φορούσα πέδιλα. Δεν θέλω να φορέσω πια πέδιλα.
- Καταλαβαίνω. Ντράπηκες και ένιωσες πολύ άσχημα και άβολα.
Τώρα μάλιστα! Πολύ καλύτερα!!! Κάποιος με ακούει πραγματικά.
2 ) Eξήγησέ μου τι κρύβεται πίσω από το όριο ή τον κανόνα.
Δεν μου αρέσει καθόλου να μου λες ότι έτσι είναι τα πράγματα επειδή το λες εσύ. Και ότι και καλά πρέπει να σε πιστέψω…
Μάθε μου πως λειτουργούν τα πράγματα… Εννοείται ότι πρέπει να μου βάζεις όρια αλλά να ξέρεις ότι εάν καταλάβω τους κανόνες που μου βάζεις, υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες να τους ακολουθήσω.
Εξήγησε μου γιατί δεν μπορώ να πάω στις 11 το βράδυ για ύπνο, πες μου για την βιολογική σημασία της ξεκούρασης. Δείξε μου ένα ντοκιμαντέρ για αυτό ή πάρε μου ένα βιβλίο.
Έτσι θα μάθω ότι οι κανόνες έχουν κάποιο σκοπό και είναι χρήσιμοι.
Ναι! Σήμερα θα βάλω πέδιλα με κάλτσες. Εσύ θα πας σχολείο Μαμά και μου λες ‘’αποκλείεται να βάλεις πέδιλα’’;
3 ) Μην με συγκρίνεις ποτέ με τους άλλους.
Γιατί να συγκρίνουμε διαφορετικά πράγματα;
Θα έλεγες ποτέ σε ένα καρότο ότι είναι πιο κοντό από ένα αγγούρι;
Κάθε παιδί είναι μοναδικό και έχει διαφορετικό ρυθμό. Δεν ξέρω να γράφω καλά γράμματα στα 6 ενώ ο Μπάμπης ξέρει; Πολλές φορές είναι θέμα ωριμότητας. Μπορεί να θέλω λίγους μήνες ακόμα. Περίμενε λίγο! Και να σου πω κάτι; Ο Μπάμπης στην γυμναστική ούτε κολοτούμπα δεν ξέρει να κάνει, το ήξερες αυτό;
Όταν με συγκρίνεις, με αποκαρδιώνεις. Σκέφτομαι ότι, ‘‘Ό, τι και να κάνω, δεν θα ικανοποιηθεί ποτέ η Μαμά μου’’
Ενθάρρυνέ με, τόνισε την πρόοδό μου, ανάδειξε την προσπάθειά μου.
Βοήθησε με να ανακαλύψω τα δυνατά μου σημεία. Η δική μου διαδρομή έχει σημασία. Τι μας νοιάζει τι κάνουν οι άλλοι;
4) Μάθε καλύτερα την θετική γλώσσα.
Μην αγχώνεσαι, δεν χρειάζεται να πας φροντιστήριο, αλλά να προσπαθείς καθημερινά.
Η συνταγή είναι: Μην μου λες τι να μην κάνω, αλλά εξήγησέ μου τι να κάνω και για ποιο λόγο.
Δεν θέλεις να τρέχω;
Μη μου πεις ‘’Μην τρέχεις!!!’’
Πες μου ‘‘ Περπάτα σιγά σιγά γιατί είμαστε στον δρόμο και φοβάμαι μη σε χάσω’’
Δεν πρέπει να φωνάζω στην αίθουσα αναμονής του γιατρού;
Μη μου πεις ‘’Μη φωνάζεις!!!’’
Πες μου ‘‘ Μίλα σιγά σιγά με σιγανή φωνή γιατί υπάρχει ένα μωρό δίπλα που κοιμάται και εάν το ξυπνήσουμε, η Μαμά του θα στενοχωρηθεί.’’
Και μη ξεχνάς : είσαι σούπερ Μαμά / Μπαμπά, κάθε μέρα γίνεσαι πιο θετικός/η και ας κάνεις λάθη που και που. Η διαδρομή, η καλή διάθεση και η προσπάθεια μετράνε. Αυτά δεν μου λες συνέχεια τελευταία; ;-)
Σας αγαπώ πολύ πολύ,
Το παιδάκι σας
