To παιχνίδι είναι η δουλειά του παιδιού

Χτες τα παιδιά παίξανε 11 ώρες σερί στο σπίτι με την ξαδέλφη τους. Από τις 11:30 το πρωί έως τις 22:30. Χωρίς παύση. Οκ, καποια στιγμή έφαγαν και πήγαν τουαλέτα.

Λέω κι εγω σήμερα το πρωί στην Σοφία (6 ετών):

«- Ωραία παίξατε χτες όλη μέρα και οι 3 μαζί, ε;

- Ναι, ωραία, κάναμε τα μαθήματα μας, το διάβασμα μας. (Devoirs -Homework)

- Τι εννοείς;

- Τα μαθήματα μας είναι το παιχνίδι.

- ….”

Τόσο λογικό είναι. Το παιχνίδι είναι η σοβαρή μάθηση για ένα παιδί.

Εμείς οι γονείς έχουμε κολλήσει με τις επιδόσεις σε 4-5 μαθήματα.

Το εκπαιδευτικό σύστημα εχει κολλήσει επίσης.

Ολα έχουν κολλήσει. Σε μαθήματα που δεν αφήνουν χώρο σε καμία φαντασία! (Ενώ θα χρειαστεί στην ζωή τους να ειναι δημιουργικοί περισσότερο απο ποτέ ετσι όπως θα ειναι ο κόσμος…)

… «To παιχνίδι είναι η δουλειά του παιδιού, το επάγγελμα του, η ζωή του.» (P. Kergomard)

Η ζωή του. Το οξυγόνο του.

Τι άλλο πρέπει να πούμε για να αφήνουμε τα παιδιά να παίξουν αντί να τρέχουν πίσω από ασκήσεις, βαθμούς, πτυχία και βραβεία ενώ ακόμα δεν μας στήνουν στον ώμο;;;

Και στα 40 μετα ψάχνουμε όλοι να δούμε ποιοι είμαστε και τι «θελουμε να κανουμε απο τη ζωή μας τελικά».

ΠΑΙδί = ΠΑΙχνίδι.

—————————————-

Στην εικόνα, ένα σκίτσο που ειχα κάνει για το τι ειναι το ελεύθερο παιχνίδι και τα ωφέλη του…