November 06, 2023

Τρέχουμε όλη την ώρα... θέλω κενό Μαμά / Μπαμπά!

November 06, 2023/ eleni vassiliadis

Όλη μέρα στο σχολείο μου λένε τι να κάνω, μετά με παίρνεις, με τρέχεις από δω, από κει, μπαλέτο και λογοθεραπεία. Μετά διάβασμα ελληνικά. Μετά μπάνιο (και μαλλιά!). Μετά φαγητό. Μετά δόντια. Μετά πιτζάμα και ύπνο. Χοπ, χοπ, χοπ!

Πάω σχολείο όλη μέρα και μετά μου έχεις ένα δομημένο πρόγραμμα με δραστηριότητες.

Χοπ, χοπ, χοπ! Όταν γυρνάω σπίτι και το Σαββατοκύριακο, έχω πάλι ένα πρόγραμμα.

Χοπ, χοπ, χοπ. Πρέπει και καλά να μάθω πράγματα, να έχω ερεθίσματα.

Χοπ, χοπ, χοπ. Η μέρα μου όμως έτσι είναι μία σειρά από «πρέπει», «πάμε» και «γρήγορα». Νιώθω ένταση και πίεση. Τρέχω και δεν έχω κενά. Θέλω κενό!

Φοβάσαι το κενό εσύ; Θέλεις να το γεμίσεις; Φοβάσαι να βαριέμαι;

Δεν βαριέμαι εγώ όμως. Και δεν υπάρχει καν ως έννοια η βαρεμάρα στη φύση. Ίσα ίσα, χωρίς δομή, ύλη και πρόγραμμα, στα «κενά», οι νευροεπιστήμες έχουν αποδείξει ότι μαθαίνω περισσότερο απ’ ό,τι νομίζεις, γιατί ενισχύεται η μνήμη μου και η συγκέντρωσή μου…

Μπορώ να ακούσω μέσα μου τι μου αρέσει και να αποφασίσω αυτό που θέλω χωρίς να χρειάζεται συνέχεια καθοδήγηση από άλλους, και έτσι μαθαίνω την αυτονομία…

Όταν δεν έχω κάτι προκαθορισμένο και δομημένο να κάνω, μαθαίνω να είμαι μόνος μου. Μπορώ να εξερευνήσω και να φροντίσω τον εαυτό μου.

Χωρίς καθορισμένο στόχο, μπορώ να αφήσω το μυαλό μου να περιπλανηθεί.

Από το «κενό» γεννιούνται ιδέες, εικόνες, ιστορίες, παιχνίδια… Η φαντασία και η δημιουργικότητά μου ανθίζουν.

Κάνε μου το δώρο αυτό.

Άφησέ μου κενό.

Ιστορία ‘‘Θέλω κενό’’ από το βιβλίο μου ‘‘Μαμά, Μπαμπά, μ’ακούτε;’’ εκδόσεις iWrite.

Για να μάθεις αν το βιβλίο είναι για σένα κάνε κλικ εδώ

Για να παραγγείλεις το βιβλίο χωρίς μεταφορικά έξοδα, κάνε κλικ εδώ

Την Τρίτη 14 Νοεμβρίου, ξεκινάει μία νέα πρωινή ενδυναμωτική ομάδα γονέων! Αν είσαι έτοιμος/η να μοιραστείς τους προβληματισμούς σου ως γονέας σε ένα ασφαλές χώρο εμπιστοσύνης και φροντίδας… & να μάθεις βήμα βήμα νέες αποτελεσματικές εναλλακτικές για να ακούς και να επικοινωνείς με το παιδί σου με ενσυναίσθηση και αποδοχή (και έτσι να βγεις από τη μάχη εξουσίας…) τότε ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ 😄

March 09, 2022

Το παιχνίδι δεν είναι μία παρένθεση ανάμεσα σε πιο ''σοβαρές'' δραστηριότητες

March 09, 2022/ eleni vassiliadis

Σήμερα το πρωί… τα παιδιά παίζουν στο σαλόνι.

Ακούω τον Μπαμπά να τους λέει:

- Παιδιά σε λίγο φεύγουμε, πριν θα χρειαστεί να κάνουμε το x και το x, εντάξει;

- Μα Μπαμπάαααα δεν τελειώσαμε!

Και… Χαίρομαι με το «δεν τελειώσαμε».

Γιατί πάντα αυτό λέει η Σοφία σε τέτοιες περιπτώσεις.

Με το «δεν τελειώσαμε» λέει πολλά…

Μας λέει στην ουσία ότι το παιχνίδι είναι η δουλειά τους και ότι πρέπει να ολοκληρωθεί πρώτα.

Θέλει να καταλάβουμε ότι το παιχνίδι τους δεν είναι μια παρένθεση ανάμεσα σε πιο «σοβαρές», οργανωμένες ή δομημένες δραστηριότητες.

Το παιχνίδι είναι ΤΟ θέμα τους, έχει αρχή, μέση τέλος, έχει ΣΚΟΠΟ.

Τα δίνουν όλα και μαθαίνουν όταν παίζουν, και εμείς οφείλουμε να το σεβαστούμε…

… ή τουλάχιστον μάλλον να ζητάμε συγνώμη όταν αναγκαζόμαστε να τους το διακόπτουμε.

———
Φωτό: ένα από τα παιχνίδια τους, ένα κουτί-κατασκευή τους που μάλλον θα είναι μαζί μας για καιρό ακόμα… έχει σκοπό και αυτό…

March 04, 2022

To παιχνίδι είναι η δουλειά του παιδιού

March 04, 2022/ eleni vassiliadis

Χτες τα παιδιά παίξανε 11 ώρες σερί στο σπίτι με την ξαδέλφη τους. Από τις 11:30 το πρωί έως τις 22:30. Χωρίς παύση. Οκ, καποια στιγμή έφαγαν και πήγαν τουαλέτα.

Λέω κι εγω σήμερα το πρωί στην Σοφία (6 ετών):

«- Ωραία παίξατε χτες όλη μέρα και οι 3 μαζί, ε;

- Ναι, ωραία, κάναμε τα μαθήματα μας, το διάβασμα μας. (Devoirs -Homework)

- Τι εννοείς;

- Τα μαθήματα μας είναι το παιχνίδι.

- ….”

Τόσο λογικό είναι. Το παιχνίδι είναι η σοβαρή μάθηση για ένα παιδί.

Εμείς οι γονείς έχουμε κολλήσει με τις επιδόσεις σε 4-5 μαθήματα.

Το εκπαιδευτικό σύστημα εχει κολλήσει επίσης.

Ολα έχουν κολλήσει. Σε μαθήματα που δεν αφήνουν χώρο σε καμία φαντασία! (Ενώ θα χρειαστεί στην ζωή τους να ειναι δημιουργικοί περισσότερο απο ποτέ ετσι όπως θα ειναι ο κόσμος…)

… «To παιχνίδι είναι η δουλειά του παιδιού, το επάγγελμα του, η ζωή του.» (P. Kergomard)

Η ζωή του. Το οξυγόνο του.

Τι άλλο πρέπει να πούμε για να αφήνουμε τα παιδιά να παίξουν αντί να τρέχουν πίσω από ασκήσεις, βαθμούς, πτυχία και βραβεία ενώ ακόμα δεν μας στήνουν στον ώμο;;;

Blog