3 Θετικά εργαλεία επικοινωνίας για να ενισχύσεις τον δεσμό με το παιδί σου

‘‘Πήρες 16, οι άλλοι τι βαθμούς πήραν;’’

‘’Μίλησέ μου! Ma, τι έχεις πια; Κατάπιες τη γλώσσα σου; ‘’

‘’Σταμάτα να κλαψουρίζεις επιτέλους, είσαι μεγάλο παιδί!’’

‘’Μα δεν είναι τίποτα αυτό, σταμάτα να φωνάζεις σε παρακαλώ!!’’

‘’Εγώ στην ηλικία σου κατάφερνα να ….‘’ (βάλε το δικό σου ρήμα…)

‘’Μα, το κάνεις επίτηδες; Σου είπα όχι!’’

---------------------------------------------------

Έχεις ξαναπεί ή ξανακούσει τέτοιες φράσεις;

Eίναι φράσεις που λέμε στο παιδί μας πολλές φορές αυτόματα, χωρίς ενσυναίσθηση, επειδή τις έχουμε ακούσει από τους γονείς μας ή δασκάλους ως παιδιά.... Οι γονείς μας προσπαθούσαν να μας ενθαρρύνουν και να μας ενδυναμώσουν αλλά με μία αρνητική γλώσσα και διάθεση...

Οι φράσεις αυτές μας πόνεσαν... ή/και μας θύμωσαν...  Το κακό είναι ότι κάτα κάποιο τρόπο, έχουν γίνει κομμάτι μας... σαν μία κληρονομιά που μεταφέρεται άθελά μας και ύπουλα από από γενιά σε γενιά...

 Είναι πολύ ισχυρές φράσεις επειδή έχουν μεγάλη επιρροή πάνω σε ένα παιδί. Διαμορφώνουν την αυτοεικόνα και την αυτοεκτίμηση του, ειδικά όταν επαναλαμβάνονται καθημερινά.

Επίσης είναι φράσεις που βλάπτουν τον δεσμό με το παιδί μας… γιατί μας απομακρύνουν…

Πώς μπορούμε να επικοινωνήσουμε με έναν θετικό τρόπο που να σέβεται το παιδί και τα συναισθήματά του και που θα μας φέρει πιο κοντά του;

1 ) Όταν το παιδί σου επικοινωνεί ένα πρόβλημα, άκουσε το.

Άκουσε το προσεκτικά, προσπάθησε να μπεις στην θέση του, αναγνώρισε τα συναισθήματά του. Βοήθησε το να βάλει λέξεις πάνω σε αυτό που νιώθει.  Χρησιμοποίησε την ενεργητική ακρόαση. Δεν υπάρχουν μικρά προβλήματα. Το παιδί μας έχει τα προβλήματα της ηλικίας του.

-   Σήμερα ο Νίκος με είπε χοντρό.

-   Τι λες;;; Δεν είσαι καθόλου χοντρός! Και τι του απάντησες εσύ;

- ...

(το παιδί κλείνεται γιατί ντρέπεται και δεν μπορεί να το εκφράσει (ο γονέας του δεν αντέχει το συναίσθημά του)

Το παιδί δεν πρόλαβε να πει το συναίσθημα του, ο γονέας δεν το άκουσε και ήθελε αμέσως να το ρωτήσει και να του δώσει μία λύση.

Πάμε πάλι:

-   Σήμερα ο Νίκος με είπε χοντρό!  

- Ωχ... και ένιωσες πολύ άσχημα ε...

- Ναι! Το είπε μπροστά στους φίλους μου! Τον μισώ!

- ... μμμ... σε καταλαβαίνω... ντράπηκες πολύ…

- Δεν θα τον καλέσω στα γεννέθλιά μου!

- .... (συνεχίζεται η κουβέντα)

 2 ) Ενθάρρυνε το παιδί (και μη το συγκρίνεις με τα άλλα παιδιά)

Γιατί να συγκρίνουμε διαφορετικά παιδιά;

Θα έλεγες ποτέ σε ένα καρότο ότι είναι πιο κοντό από ένα καλαμπόκι; Όχι, γιατί δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους…

Κάθε παιδί είναι μοναδικό και ακολουθεί το δικό του ρυθμό.

Όταν συγκρίνουμε το παιδί μας, χωρίς να το θέλουμε, τελικά το αποκαρδιώνουμε. Σκέφτεται: ‘‘Ό, τι και αν κάνω, δεν θα ικανοποιηθεί ποτέ η Μαμά’

Εχουμε κατά νου ότι η διαδρομή έχει σημασία και όχι τόσο το αποτέλεσμα.

Έτσι, ενθάρρυνουμε το παιδί μας για την πρόοδό του και αναδεικνύουμε την προσπάθειά του. Βοηθώντας το να ανακαλύψει τα δυνατά του σημεία, θα νιώθει περισσότερη αυτοπεποίθηση.


ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ, ΑΠΛΩΣ ΟΧΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΡΟΠΟ.
— George Evans, ζωγράφος

 3) Μίλα την θετική γλώσσα.

Τα παιδιά συχνά δυσκολεύονται να κατανοήσουν τα αρνητικά μηνύματα, επειδή ο εγκέφαλός τους αναπτύσσεται ακόμη και χρειάζονται σαφείς, θετικές κατευθύνσεις για να επεξεργαστούν τις πληροφορίες. Τα αρνητικά μηνύματα, όπως "Μην το κάνεις αυτό" δεν παρέχουν πληροφορίες σχετικά με το τι πρέπει να κάνει το παιδί.

Επιπλέον, τα αρνητικά μηνύματα τείνουν να προκαλούν αρνητικά συναισθήματα στα παιδιά, όπως απογοήτευση, θυμό ή θλίψη, τα οποία μπορεί να επηρεάσουν την ικανότητά τους να κατανοούν και να επεξεργάζονται πληροφορίες.

Οπότε, μιλάμε θετικά στο παιδί. Εξηγούμε τι επιτρέπεται να κάνει και για ποιο λόγο αντί να του λέμε 66 ‘‘όχι’’ και ‘‘μη’’ την ημέρα.

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΝΤΙΔΡΟΥΝ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΟ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Η ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΟΥΣ.
ΟΙ ΕΙΚΟΝΕΣ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥΣ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΕΤΣΙ ΤΟΝ ΣΤΟΧΟ ΌΠΟΥ ΕΠΙΚΕΝΤΡΩΝΕΤΑΙ Η ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΟΥΣ.
ΌΤΑΝ ΤΟΥΣ ΛΕΜΕ ΤΙ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ, Η ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΟΥΣ ΕΣΤΙΑΖΕΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΥΜΗΤΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ. ΟΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙΣ ΕΣΤΙΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΗΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ.
— Ιζαμπέλ Φιλιοζά, ψυχοθεραπεύτρια και συγγραφέας

Δεν θέλουμε να τρέξει στο δρόμο; Αντί για: ‘’Μην τρέχεις!!!’’

Του λέμε: ‘‘ Κοίτα πόσο κόσμο έχει γύρω μας… φοβάμαι μη σε χάσω. Περπάτα σιγά σιγά και δίπλα μου στον δρόμο.’’

Φωνάζει στην αίθουσα αναμονής του γιατρού; Αντί για  ‘’Μη φωνάζεις, σταμάτα!!!’’

Του λέμε ‘‘ Κοίτα το μωρό δίπλα που κοιμάται... Αν το ξυπνήσουμε, η Μαμά του θα στενοχωρηθεί. Μίλα σιγά.’’

Το παιδί θα εστιάσει την προσοχή του στην επιθυμητή συμπεριφορά και υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες να συνεργαστεί. Έτσι, θα μειωθούν οι συγκρούσεις.


Αυτός ο τρόπος επικοινωνίας σέβεται το παιδί, το βοηθάει να σκέφτεται και ενισχύει την εμπιστοσύνη και τον δεσμό μεταξύ μας!


Αν θέλεις να μεγαλώσεις το παιδί σου ‘‘θετικά’’ και χωρίς βία αλλά δεν ξέρεις από πού να ξεκινήσεις ΄ή έχεις διαβάσει πολλά και έχεις λίγο μπερδευτεί… Αν θέλεις να μάθεις βήμα βήμα νέους τρόπους και αποτελεσματικές εναλλακτικές για να ακούς και να επικοινωνείς με το παιδί σου με ενσυναίσθηση και έτσι να χτίσεις μία μακροχρόνια σχέση αποδοχής και εμπιστοσύνης, ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ για να μάθεις περισσότερα για τον βιωματικό κύκλο εργαστηρίων Θετικής γονεϊκότητας.