Η δική μας στάση ως γονείς είναι εξαιρετικά σημαντική όταν το παιδί βιώνει ένταση ή θυμό. Σε αυτές τις στιγμές, ο εγκέφαλος του παιδιού δεν μπορεί να ακούσει ή να κατανοήσει λογικές εξηγήσεις. Αφού περάσει η στιγμή της έντασης, τότε μπορούμε να συζητήσουμε μαζί του τι συνέβη και να δώσουμε καθοδήγηση για το μέλλον, όπως το να μην χτυπάει ή να μην πονάει άλλους.
Η εμπιστοσύνη μας προς το παιδί είναι το κλειδί για να προοδεύσει στη διαχείριση των συναισθημάτων του. Αν εμείς αντιδράσουμε με φωνές ή τιμωρίες, αυτό απλώς αυξάνει την επιθετικότητα και το στρες που ήδη νιώθει το παιδί, κάνοντάς το να νιώσει ότι χάνει τον έλεγχο ακόμα περισσότερο.
Αντίθετα, η ψυχραιμία μας είναι το κλειδί για να βοηθήσουμε το παιδί να ηρεμήσει πιο γρήγορα. Μέσα από τη δική μας ηρεμία, το παιδί καταλαβαίνει ότι μπορεί να βασιστεί πάνω μας, ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές.
3. Όλα τα συναισθήματα έχουν θέση στην αγκαλιά σου
Μια τρυφερή αγκαλιά, εφόσον το παιδί τη δέχεται, μπορεί να είναι εξαιρετικά βοηθητική. Τα παιδιά, όταν βιώνουν έντονα συναισθήματα όπως θυμό, ματαίωση ή απογοήτευση, συχνά δυσκολεύονται να τα εκφράσουν με λόγια. Η αγκαλιά τους προσφέρει μια φυσική αίσθηση ασφάλειας και σύνδεσης. Η τρυφερή αγκαλιά έχει και βιολογική επίδραση τόσο στο παιδί όσο και στον γονιό. Όταν αγκαλιάζουμε το παιδί μας, αυξάνεται η παραγωγή της ορμόνης ωκυτοκίνης στο σώμα μας. Η ωκυτοκίνη, συχνά αποκαλούμενη και "ορμόνη της αγάπης" ή της σύνδεσης, είναι υπεύθυνη για το αίσθημα ασφάλειας, χαλάρωσης και συναισθηματικής σύνδεσης.
Δεν χρειάζεται να εξηγήσουμε τίποτα εκείνη τη στιγμή· το να είμαστε απλώς δίπλα τους με μια ζεστή παρουσία είναι αρκετό για να νιώσουν ότι τα συναισθήματά τους είναι αποδεκτά.
Το να πούμε κάτι απλό, όπως «Καταλαβαίνω ότι περνάς δύσκολα τώρα, είμαι εδώ για σένα», τους δίνει το μήνυμα ότι είναι ασφαλή να εκφράσουν τον εαυτό τους, χωρίς φόβο για αποδοκιμασία. Αυτός ο τρόπος επικοινωνίας δείχνει στο παιδί ότι όλα τα συναισθήματα είναι φυσιολογικά και αποδεκτά, ακόμα και τα πιο δύσκολα. Δεν χρειάζεται να κρύψουν τον θυμό ή την απογοήτευσή τους, ούτε να νιώθουν ντροπή γι' αυτά.
Αυτή η αποδοχή βοηθά το παιδί να αναπτύξει συναισθηματική νοημοσύνη. Μαθαίνει ότι το να νιώθει αρνητικά συναισθήματα δεν σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά με το ίδιο, αλλά ότι αυτά είναι φυσιολογικά κομμάτια της ανθρώπινης εμπειρίας. Σιγά-σιγά, μέσα από την αποδοχή μας, το παιδί μαθαίνει να τα διαχειρίζεται καλύτερα και να τα εκφράζει πιο αποτελεσματικά.
4. Θυμήσου ότι είσαι το λιμάνι εμπιστοσύνης του παιδιού
