Το παιδί επιστρέφει από το σχολείο και ξεσπάει; 4 tips για να το διαχειριστείς με ηρεμία
/
Η εικόνα ενός παιδιού που μας αγκαλιάζει και μας διηγείται τη μέρα του με ενθουσιασμό είναι ιδανική, αλλά δεν είναι πάντα η πραγματικότητα. Αντίθετα, πολλές φορές τα παιδιά μπορεί να γυρίζουν από το σχολείο με θυμό, ένταση ή κλάματα.
Έχω αρκετή εμπειρία πια από δύσκολα απογεύματα (η επιστρορή από το σχολείο για την κόρη μου Σοφία ήταν για χρόνια εκρηκτική και μία πρόκληση για μένα… - εδώ περιγράφω το 2018 ένα δικό μας απόγευμα)
Έχω συγκεντρώσει κάποιες βασικές πληροφορίες για να μπορείς να παραμείνεις ψύχραιμος/η όταν το παιδί ‘‘τα σπάει όλα’’ μετά το σχολείο…
1. Κατανόησε τι συμβαίνει στο μυαλό του παιδιού
Όταν ένα παιδί εκφράζει θυμό ή ένταση, στην πραγματικότητα εκτονώνει το στρες που συγκέντρωσε κατά τη διάρκεια της ημέρας. Στο σχολείο μπορεί να βρέθηκε αντιμέτωπο με προκλήσεις όπως συγκρούσεις με άλλα παιδιά, απαιτητικές δραστηριότητες ή την ανάγκη να ακολουθεί κανόνες. Όλα αυτά τα συναισθήματα συσσωρεύονται μέσα στην ημέρα, επειδή το παιδί δεν έχει ακόμη αναπτύξει πλήρως την ικανότητα να τα διαχειρίζεται αποτελεσματικά.
Όταν επιστρέφει στο σπίτι, έναν χώρο όπου νιώθει ασφάλεια και αποδοχή, αισθάνεται αρκετά σίγουρο για να αφήσει ελεύθερα αυτά τα συναισθήματα. Αυτή η έκρηξη θυμού ή έντασης δεν είναι ένδειξη ότι κάτι δεν πάει καλά (ούτε ότι κάνεις κάτι ‘‘λάθος’’ ως γονέας!) αλλά μια φυσική διαδικασία αποφόρτισης, που βοηθά το παιδί να ανακτήσει την ψυχολογική του ισορροπία. Με αυτόν τον τρόπο, το σπίτι λειτουργεί ως ένας «ασφαλής χώρος» όπου το παιδί μπορεί να εκφράσει ελεύθερα ό,τι δεν μπορούσε κατά τη διάρκεια της ημέρας.
2. Η σημασία της δικής σου ηρεμίας
Η δική μας στάση ως γονείς είναι εξαιρετικά σημαντική όταν το παιδί βιώνει ένταση ή θυμό. Σε αυτές τις στιγμές, ο εγκέφαλος του παιδιού δεν μπορεί να ακούσει ή να κατανοήσει λογικές εξηγήσεις. Αφού περάσει η στιγμή της έντασης, τότε μπορούμε να συζητήσουμε μαζί του τι συνέβη και να δώσουμε καθοδήγηση για το μέλλον, όπως το να μην χτυπάει ή να μην πονάει άλλους.
Η εμπιστοσύνη μας προς το παιδί είναι το κλειδί για να προοδεύσει στη διαχείριση των συναισθημάτων του. Αν εμείς αντιδράσουμε με φωνές ή τιμωρίες, αυτό απλώς αυξάνει την επιθετικότητα και το στρες που ήδη νιώθει το παιδί, κάνοντάς το να νιώσει ότι χάνει τον έλεγχο ακόμα περισσότερο.
Αντίθετα, η ψυχραιμία μας είναι το κλειδί για να βοηθήσουμε το παιδί να ηρεμήσει πιο γρήγορα. Μέσα από τη δική μας ηρεμία, το παιδί καταλαβαίνει ότι μπορεί να βασιστεί πάνω μας, ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές.
3. Όλα τα συναισθήματα έχουν θέση στην αγκαλιά σου
Μια τρυφερή αγκαλιά, εφόσον το παιδί τη δέχεται, μπορεί να είναι εξαιρετικά βοηθητική. Τα παιδιά, όταν βιώνουν έντονα συναισθήματα όπως θυμό, ματαίωση ή απογοήτευση, συχνά δυσκολεύονται να τα εκφράσουν με λόγια. Η αγκαλιά τους προσφέρει μια φυσική αίσθηση ασφάλειας και σύνδεσης. Η τρυφερή αγκαλιά έχει και βιολογική επίδραση τόσο στο παιδί όσο και στον γονιό. Όταν αγκαλιάζουμε το παιδί μας, αυξάνεται η παραγωγή της ορμόνης ωκυτοκίνης στο σώμα μας. Η ωκυτοκίνη, συχνά αποκαλούμενη και "ορμόνη της αγάπης" ή της σύνδεσης, είναι υπεύθυνη για το αίσθημα ασφάλειας, χαλάρωσης και συναισθηματικής σύνδεσης.
Δεν χρειάζεται να εξηγήσουμε τίποτα εκείνη τη στιγμή· το να είμαστε απλώς δίπλα τους με μια ζεστή παρουσία είναι αρκετό για να νιώσουν ότι τα συναισθήματά τους είναι αποδεκτά.
Το να πούμε κάτι απλό, όπως «Καταλαβαίνω ότι περνάς δύσκολα τώρα, είμαι εδώ για σένα», τους δίνει το μήνυμα ότι είναι ασφαλή να εκφράσουν τον εαυτό τους, χωρίς φόβο για αποδοκιμασία. Αυτός ο τρόπος επικοινωνίας δείχνει στο παιδί ότι όλα τα συναισθήματα είναι φυσιολογικά και αποδεκτά, ακόμα και τα πιο δύσκολα. Δεν χρειάζεται να κρύψουν τον θυμό ή την απογοήτευσή τους, ούτε να νιώθουν ντροπή γι' αυτά.
Αυτή η αποδοχή βοηθά το παιδί να αναπτύξει συναισθηματική νοημοσύνη. Μαθαίνει ότι το να νιώθει αρνητικά συναισθήματα δεν σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά με το ίδιο, αλλά ότι αυτά είναι φυσιολογικά κομμάτια της ανθρώπινης εμπειρίας. Σιγά-σιγά, μέσα από την αποδοχή μας, το παιδί μαθαίνει να τα διαχειρίζεται καλύτερα και να τα εκφράζει πιο αποτελεσματικά.
4. Θυμήσου ότι είσαι το λιμάνι εμπιστοσύνης του παιδιού
Το σημαντικότερο είναι να αντιληφθούμε ότι το παιδί εκφράζει τα συναισθήματά του γιατί νιώθει ασφαλές μαζί μας. Είμαστε ως γονείς το λιμάνι του παιδιού… Όταν το παιδί ξέρει ότι μπορεί να γυρίσει σε ένα «λιμάνι» όπου το αγαπούν άνευ όρων, όπου τα συναισθήματά του είναι αποδεκτά και όπου νιώθει ασφάλεια, τότε αυτό του δίνει την ψυχική δύναμη να αντιμετωπίσει και τις μεγαλύτερες προκλήσεις. Ως γονείς, έχουμε την ευκαιρία να δημιουργήσουμε αυτόν τον χώρο, παρέχοντας στο παιδί την αίσθηση ότι ό,τι κι αν συμβεί έξω, εδώ, στο «λιμάνι» του, θα είναι πάντα καλοδεχούμενο, αγαπημένο και προστατευμένο.
Η αγκαλιά μας, η αποδοχή μας και η κατανόηση μας είναι αυτά που θα το βοηθήσουν να γεμίσει ξανά το «δοχείο της αγάπης» του. Με αυτόν τον τρόπο, όχι μόνο θα ηρεμήσει, αλλά θα νιώσει πιο συνδεδεμένο μαζί μας, κάτι που θα του δώσει τη συναισθηματική σταθερότητα που χρειάζεται για να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της ημέρας.
Αν θέλεις να μάθεις περισσότερα για το δοχείο της αγάπης, ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ για να ακούσεις Δωρεάν το παιδικό μου βιβλίο ‘‘Οταν η καρδιά μου γεμίζει’’
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ ΚΑΙ ΕΡΓΑΛΕΙΑ:
Το μαγικό εργαλείο της ενσυναίσθησης όταν το παιδί μας θυμώνει ( πώς η ενσυναίσθηση μπορεί να βοηθήσει στις στιγμές που το παιδί εκφράζει θυμό.)
Δεν θα σου κάνω τη χάρη να σε τιμωρήσω! (γιατί οι τιμωρίες δεν είναι ο σωστός τρόπος να διαχειριστούμε τη συμπεριφορά του παιδιού.)
Πώς μπορείς να με βοηθήσεις όταν ''κρασάρω'' Μαμά / Μπαμπά (Μια προσέγγιση για να βοηθήσεις το παιδί σου όταν βιώνει συναισθηματικές κρίσεις.)
Γιατί ''φεύγει το χέρι'' ή φωνάζουμε όταν είμαστε εκτός εαυτού (ενώ δεν θέλουμε!) (Μια εξερεύνηση της αντίδρασής μας ως γονείς όταν νιώθουμε ότι χάνουμε τον έλεγχο.)
Αν θέλεις να μάθεις βιωματικά πώς μπορείς να εφαρμόσεις τα εργαλεία επικοινωνίας της ενσυνείδητης και θετικής γονεϊκότητας στην καθημερινή σου οικογενειακή ζωή, μπορείς να συμμετάσχεις στον Βιωματικό Κύκλο Θετικής Γονεϊκότητας που διοργανώνω - ένα ταξίδι ενδυνάμωσης για γονείς με παιδιά από 1,5 έως 10 ετών.
Κατά τη διάρκεια των 6+1 ενδυναμωτικών εργαστηρίων, θα έχουμε την ευκαιρία να μοιραστούμε εμπειρίες, πρακτικές συμβουλές και πολύτιμες γνώσεις. Θα δεις πρακτικά πώς να αντιμετωπίσεις τις κρίσεις ήρεμα, να κατανοείς και να ξεπερνάς τις δύσκολες συμπεριφορές, και πώς θα χτίσεις μια σχέση γεμάτη ενσυναίσθηση, αγάπη, εμπιστοσύνη και αλληλοσεβασμό.
Αν θέλεις να σου πω περισσ΄ότερα και να με ρωτήσεις ό,τι θέλει ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ και συμπλήρωσε την φόρμα για να σε καλέσω για 5-10 λεπτά!
Η Δύναμη της Αγκαλιάς την Πρώτη Μέρα στο Σχολείο
/
Θέλεις πολύ να με δεις χαμογελαστή και άνετη την πρώτη μέρα που θα πάω σχολείο.
Όλοι οι γονείς το θέλουν αυτό.
Δεν ξέρω αν θα είμαι όμως... Άνετη και χαμογελαστή.
Μπορεί και να δακρύσω και να νιώθω άβολα.
Μπορεί να ανακατεύονται τα συναισθήματά μου... στο κεφάλι μου και ακόμα περισσότερο στην καρδιά μου .
Μπορεί να μην θέλω να φύγεις και να σε τραβάω κιόλας.
Για μένα, εκείνη την ώρα, θα έχει σημασία η αγκαλιά σου.
Αυτή που θα μου κάνεις πριν με αφήσεις, χωρίς βιασύνη .
Αυτή που δεν διαπραγματεύεσαι ποτέ. Είτε χαμογελάω είτε δυσκολεύομαι .
Αυτή που μου δίνει δύναμη από την πρώτη μέρα.
Δύναμη και όρεξη να ανακαλύψω τον κόσμο… κοντά και μακριά σου .
------------------------------
Kαλή αρχή με αποδοχή, υπομονή και πολλές αγκαλιές!
Και μη ξεχνάς: όλα τα συναισθήματα είναι μέσα στο παιχνίδι της ζωής!
Μαμά, να αφήσουμε το πρόγραμμά μου λίγο πιο χαλαρό φέτος;
/
Μαμά*, ξέρεις πόσο πολύ χαίρομαι όταν είμαστε μαζί; Μου αρέσουν οι στιγμές που με ακούς, που με κοιτάς, που μιλάμε, που απλά περνάμε χρόνο μαζί. Αυτές οι στιγμές είναι που γεμίζουν το δοχείο της αγάπης μου.
Βλέπεις, μέσα μου έχω ένα δοχείο της αγάπης. Γεμίζει κάθε φορά που μου δίνεις χρόνο να παίξω ελεύθερα, χωρίς βιασύνη, και κάθε φορά που περνάμε χρόνο μαζί, πραγματικά συνδεδεμένοι. Όταν παίζω, αφήνω τη φαντασία μου να τρέξει ελεύθερη και δημιουργώ κόσμους δικούς μου. Νιώθω ότι μαθαίνω και ανακαλύπτω τόσα πολλά μέσα από το παιχνίδι!
Όταν έχω χρόνο να παίξω όπως θέλω, σκέφτομαι νέες ιδέες, βρίσκω λύσεις σε προβλήματα και γίνομαι πιο δημιουργικός. Το παιχνίδι με βοηθάει να καταλάβω τον κόσμο γύρω μου και να αναπτύξω τις δικές μου ικανότητες.
Όταν παίζω ελεύθερα, νιώθω πιο χαρούμενος και ήρεμο… Μπορώ να εκφράσω τα συναισθήματά μου μέσα από τα παιχνίδια μου και αυτό με βοηθάει να τα ρυθμίζω καλύτερα. Και όταν εσύ συμμετέχεις στο παιχνίδι μου ή απλά με παρακολουθείς με ενδιαφέρον, το δοχείο της αγάπης μου γεμίζει ακόμα περισσότερο.
Όταν το πρόγραμμά μου είναι πολύ γεμάτο, αισθάνομαι κουρασμένος και μερικές φορές αγχωμένος. Δεν έχω χρόνο να χαλαρώσω και να απολαύσω απλά το να είμαι στο σπίτι μου.
Όταν μου δίνεις χρόνο να παίξω και να είμαι ο εαυτός μου, νιώθω πιο ευτυχισμένος και γεμάτος ενέργεια.
Ξέρω ότι θέλεις το καλύτερο για μένα, αλλά το καλύτερο που μπορείς να μου δώσεις είναι περισσότερος χρόνος για ελεύθερο παιχνίδι και περισσότερες στιγμές που είμαστε μαζί, χωρίς βιασύνη και προγράμματα.
Ας αφήσουμε το πρόγραμμά μου λίγο πιο χαλαρό φέτος, ώστε να μπορούμε να δημιουργούμε αναμνήσεις μαζί και να αφήνω τη φαντασία μου να πετάξει ψηλά.
Κάθε στιγμή που παίζουμε και γελάμε μαζί είναι μια στιγμή που το δοχείο μου γεμίζει, αυτό μου δίνει αυτοπεποίθηση και με κάνει πραγματικά ευτυχισμένο!
Ας γεμίσουμε μαζί αυτό το δοχείο με αγάπη, χαρά και πολλές όμορφες στιγμές.
* όπου λέει ‘‘Μαμά’’, ταιριάζει και η λέξη ‘‘Μπαμπάς’’. Επίσης, στην ιστορία μιλάει ένα αγόρι αλλά θα μπορούσε να μιλήσει κορίτσι
Για τη σχέση και τη σύνδεση γονιού παιδιού και αν σου μίλησε η ιστορία που μολις διάβασες, τότε πιστεύω ότι θα σου αρέσει Το βιβλίο μου ‘‘Μαμά, Μπαμπά, μ’ακούτε;
Best seller Βιβλία για τη σημασία του ελεύθερου παιχνιδιού:
"Free to Learn" - Peter Gray
"Playful Parenting" - Lawrence J. Cohen
Έρευνες:
Ανακάλυψε και άκουσε ΔΩΡΕΑΝ με το παιδί σου το βιβλίο μου ‘‘Οταν η καρδιά μου γεμίζει’’ ΕΔΩ
''Δεν θέλω να πάω σχολείο!''
/
- «Πω πω, πως μεγάλωσες! Θα πας σχολείο φέτος (.)(;)»… άκουσα αρκετές φορές φέτος το καλοκαίρι…
Κάθε φορά αναρωτιόμουν αν ήταν ερώτηση ή δήλωση και δεν ήξερα τι να πω.
Προτιμούσα ξεκάθαρες καλοκαιρινές ερωτήσεις όπως: ‘‘Θα φας λίγο καρπουζάκι;’’
Τότε ήξερα τι να απαντήσω, ένιωθα όμορφα και πήγαινα να παίξω ενώ σε ρωτούσαν εσένα Μπαμπά αν είμαι “έτοιμος” για το σχολείο.
«Σχολείο»
Με πήγες απέξω μια φορά την περασμένη εβδομάδα και μου είπες με ένα αγχωμένο χαμόγελο πως εκεί θα πάω σε λίγες μέρες.
«Σχολείο».
Μια λέξη που είχε και στα 3 νέα βιβλία που μου πήρες για το καλοκαίρι. Μου τα διάβαζες με λίγο παραπάνω χαρά, λες και ήταν λίγο πιο πολύ σημαντικά από τα άλλα. Μου άρεσε το ύφος σου όταν μου τα διάβαζες, όχι τόσο η ιστορία, έτσι κι αλλιώς εσένα κοίταζα, όπως με όλα τα βιβλία.
«Σχολείο.»
Ακόμα μια ιδέα, κάτι που με ενθουσιάζει και με φοβίζει ταυτόχρονα.
Δεν είμαι έτοιμος.
- «Αγάπη μου, σε λίγες μέρες θα πας σχολείο, θυμάσαι;.» Μου είπες σήμερα στο πρωινό.
Μια ένταση, εσύ.
Ένα κόμπο, εγώ.
- «Δεν θέλω να πάω σχολείο» σου δήλωσα λοιπόν αποφασιστικά.
Ξεροκατάπιες.
Ήθελες να με ρωτήσεις ‘‘Μα γιατί παιδάκι μου;’’.
Και είχες στο στόμα σου έτοιμα, όλα τα επιχειρήματα, όλα αυτά τα «ΑΦΟΥ».
Αφού θα κάνεις φίλους.
Αφού μεγάλωσες πια.
Αφού είναι καλή η δασκάλα.
Αφού πάνε όλα τα παιδιά.
Αφού η Μαμά και ο Μπαμπάς δουλεύουν.
Αφού θα μάθεις γράμματα.
Και…
Αφού πρέπει. Το καλύτερο αυτό.
«Πρέπει».
Τι σημαίνει ‘‘πρέπει’’ για ένα μικρό παιδί που φοβάται;
«Δεν θέλω να πάω σχολείο!» φώναζες και εσύ παιδί τον πρώτο καιρό… Ή μήπως το φώναζες μέσα σου, δεν θυμάσαι και καλά.
Τελικά, σου άρεσε το σχολείο όπως θα μου αρέσει κι εμένα, σε λίγο, σε λίγες μέρες, εβδομάδες, μήνες.
Στο δικό μου χρόνο, τέλος πάντων.
Ξέρεις Μπαμπά ότι προς το παρόν όμως έχω το δικαίωμα…
να θέλω λίγο…
καθόλου…
να μη θέλω ποτέ…
και να φοβάμαι πολύ.
Όποτε με το «δεν θέλω να πάω σχολείο» που σου λέω, εσύ δεν μιλάς.
Με παίρνεις μια αγκαλιά.
Μου αφήνεις χώρο.
Ίσως τον χώρο που δεν σου έδιναν εσένα όταν ήσουν παιδί και δίνεις και στον εαυτό σου, τώρα.
Περνάνε μερικά δευτερόλεπτα, λεπτά.
- «Είναι καινούριο όλο αυτό για σένα ε…»
- «Ναι. Δεν θέλω να πάω…» απαντάω.
Μου χαϊδεύεις το κεφάλι…
- «Φοβάμαι λίγο» ρισκάρω κι εγώ και σου δείχνω πόσο λίγο φοβάμαι ανάμεσα στα δάχτυλα μου.
- «Σε καταλαβαίνω» μου λες και εσύ… «Αφού κι εγώ φοβάμαι όταν ξεκινώ κάτι καινούριο στην αρχή. Δεν είσαι μόνος. Όλοι θέλουμε τον χρόνο μας.»
Είπες ένα ‘‘ΑΦΟΥ’’ τελικά…
Ένα «αφού» που έβγαινε όμως από μέσα σου.
Δεν προσπάθησες να με πείσεις ότι θα περάσω καλά. Αυτό, θα το ανακαλύψω εγώ.
Δεν προσπάθησες να απαλύνεις την ανησυχία μου. Ξέρεις ότι χρειάζεται να τη βιώσω για να πάρω δύναμη μετά.
Δεν προσπάθησες να πεις κάτι για να νιώσεις και εσύ καλύτερα. Μπορείς να αντέξεις τη δυσκολία μου.
Έτσι κι αλλιώς θα με αφήσεις στο σχολείο και θα με σκέφτεσαι. Και εσύ νιώθεις μια ένταση.
Θα πάω σχολείο. Είναι μια μετάβαση για όλους μας.
Μια ιδέα προς το παρόν.
Ούτε ωραία, ούτε άσχημη, ούτε μαύρη ούτε άσπρη.
Πολύχρωμη.
Όπως τα μολύβια που μου πήρες.
Μαζί είμαστε σε όλο αυτό.
Και ήδη νιώθω λίγο καλύτερα.
Ίσως και λίγο πιο έτοιμος.
Ένα τόσο δα πιο έτοιμος όμως ε;
———————————————————-
Μερικά tips για να προετοιμάσουμε το παιδί για το σχολείο:
Μιλάμε για το πώς θα είναι οι πρώτες μέρες στο σχολείο. Απαντάμε ειλικρινά στο παιδί, χωρίς υπερβολές.
Δεν προσπαθούμε να πείσουμε το παιδί με την λογική με το που μας εμπιστεύεται την ανησυχία του. Χρειάζεται να ασχοληθούμε πρώτα με το συναίσθημα.
Ακούμε το συναίσθημα του παιδιού χωρίς κρίση. Έχει το δικαίωμα να μη θέλει να πάει στο σχολείο και να φοβάται το άγνωστο. Αποφεύγουμε τα κλασικά εμπόδια επικοινωνίας (δες εδώ ποια είναι)
Διαβάζουμε παιδικά βιβλία για το θέμα παρέα. Κουβεντιάζουμε πάνω σε αυτά.
Αν είναι δυνατόν, επισκεπτόμαστε το σχολείο και συναντάμε τον δάσκαλο / την δασκάλα πριν την πρώτη μέρα. Αν δεν γίνεται, ΄τότε κάνουμε μία βόλτα γύρω από το σχολείο.
Αν είναι δυνατόν, συναντάμε άλλα παιδιά που θα πάνε στο ίδιο σχολείο…
Δεν βιαζόμαστε, δείχνουμε εμπιστοσύνη και μένουμε εμείς ήρεμοι. Η προσαρμογή μπορεί να πάρει αρκετό χρόνο και κάθε παιδί έχει τον δικό του ρυθμό. Το παιδί χρειάζεται να νιώσει ότι είμαστε δίπλα του και το στηρίζουμε.
Αν το παιδί σου πρόκειται να πάει Πρώτη δημοτικού φέτος, διάβασε εδώ ένα άρθρο της Ελίνα Κεπενού (Ψυχολόγος) για την μετάβαση στο δημοτικό
Το οπτικό σου γονεϊκό σκονάκι για να θυμηθείς τα σημαντικά στην καθημερινότητα
/
Ποια είναι αυτά τα δυνατά σημαντικά μηνύματα που έχει νόημα να θυμόμαστε στην καθημερινότητα με τα παιδιά μας;
Σου έφτιαξα ένα οπτικό γονεϊκό σκονάκι με τις αρχές που με οδηγούν κάθε μέρα ως Μαμά (και που μεταφέρει παρεμπιπτόντως το βιβλίο μου ΄''Μαμά, Μπαμπά, μ'ακούτε;'' 😄)
Συμπλήρωσε την παρακάτω φόρμα για να κατεβάσεις & να εκτυπώσεις το σκονάκι σου σε Α4!
Ποιο είναι το μήνυμα που θεωρείς πιο σημαντικό; Ποιο σε δυσκολεύει ιδιαίτερα;
5 συμβουλές για να διαχειριστείς τα ξεσπάσματα του παιδιού σου
/Τα ξεσπάσματα των παιδιών είναι μια φυσιολογική αλλά δύσκολη φάση της ανάπτυξης. Ακολουθούν μερικές χρήσιμες συμβουλές που μπορούν να σε βοηθήσουν να τα διαχειριστείς με ηρεμία και ενσυναίσθηση.
ζωγραφια απο το βιβλιο μου για γονεισ ''Μαμα, μπαμπά, μ'ακουτε΄;''
1/ Χρησιμοποίησε Μάντρα για αυτοέλεγχο
Χρειάζεται να έχεις κατά νου ότι η ικανότητα αυτοελέγχου του παιδιού είναι ακόμα πολύ ανώριμη. Επομένως, δεν φταις εσύ αν το παιδί δυσκολεύεται να διαχειριστεί τα συναισθήματά του. Δεν είναι θέμα έλλειψης ορίων ή έλλειψη εκπαίδευσης.
Μπορείς να έχεις στο μυαλό σου μερικά μάντρα, που θα σε βοηθήσουν να αποστασιοποιηθείς από την κατάσταση:
"Δεν είναι εναντίον μου’’
"Είναι μόνο 4-5 ετών’’
‘‘Τι χρειάζεται; / Tι κρύβει το παγόβουνο; / Ποια ανάγκη του δεν καλύπτεται;"
2/ Διατήρησε την ψυχραιμία σου
Μην φωνάζεις στο παιδί: “Σταμάτα τώρα! Ηρέμησε!’’
Απέφυγε να το ταπεινώσεις με σχόλια όπως: «Είσαι πολύ κλαψιάρικο».
Μην του τραβάς το χέρι, μην το σπρώχνεις και μην το στέλνεις στο δωμάτιό του για τιμωρία - το παιδί δεν το κάνει επίτηδες για να μας εκνευρίσει. Αυτή η συμπεριφορά είναι ένα φυσιολογικό κομμάτι της ανάπτυξής του.
3/ Όταν το παιδί είναι έτοιμο, πρόσφερέ του μία αγκαλιά
Σε γενικές γραμμές, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα κατά τη διάρκεια της κορύφωσης του θυμού… Είναι πολύ απογοητευτικό για μας αλλά το να επιχειρηματολογούμε με το παιδί και να του μιλάμε εκείνη την ώρα είναι τελείως άχρηστο.
Ο n° 1 στόχος είναι να παραμείνεις εσύ ήρεμος/η και να περιμένεις να περάσει η καταιγίδα.
Μόλις το ξέσπασμα υποχωρήσει, μπορείς να προτείνεις μια αγκαλιά για να βοηθήσεις το παιδί να ηρεμήσει. Η αγκαλιά μπορεί να κάνει το παιδί να νιώσει ασφάλεια και κατανόηση, κάτι που είναι απαραίτητο μετά από ένα τέτοιο ξέσπασμα.
4/ Βάλε λόγια στο χάος του
ζωγραφια απο το βιβλιο μου για γονεισ ''Μαμα, μπαμπά, μ'ακουτε΄;''
Για παράδειγμα, πες: ‘‘Φαίνεσαι θυμωμένος επειδή σου αρνήθηκα αυτό το μπισκότο σοκολάτας’’
Ενδεχομένως κάνε τη σύνδεση με τις ανάγκες του παιδιού: «ίσως πεινάς τώρα… είναι η ώρα να φάμε φαγητό…’’
Μπορείς επίσης να πεις με λόγια τα δικά σου συναισθήματα: ‘‘Όταν είσαι θυμωμένος, θέλω να σε βοηθήσω αλλά δεν ξέρω τι να κάνω.’’
5/ Αν φώναξες στο παιδί, μη διστάσεις να του ζητήσεις συγνώμη
Όλοι κάνουμε λάθη και η ειλικρίνεια και η αγάπη είναι το καλύτερο που μπορούμε να προσφέρουμε στα παιδιά μας.
‘Λυπάμαι που φώναξα…. πρέπει να φοβήθηκες.’’
‘‘Βλέπεις, μερικές φορές δυσκολεύομαι κι εγώ να διαχειριστώ τα συναισθήματά μου.’’
Παράλληλα, πρέπει να καθησυχάσουμε το παιδί ότι δεν ήταν εναντίον του, ότι δεν φταίει που θύμωσε, αλλά μάλλον να εξηγήσουμε γιατί η κατάσταση ήταν έτσι (πχ: δεν μπορεί να φάει μπισκότα πριν το μεσημεριανό). Αυτό βοηθάει στην επανασύνδεση με το παιδί και ταυτόχρονα στην ανάπτυξη της συναισθηματικής του νοημόσύνης.
Και μη ξεχνάς να είσαι συμπονετικός/ή με τον εαυτό σου". Δεν είναι εύκολο να δώσεις στο παιδί σου αυτά που δεν πήρες εσύ ως παιδί!
Θέλεις να μάθεις περισσότερα για τις 8 βασικές ανάγκες των παιδιών;
Κάνε κλικ εδώ για να δεις ένα σύντομο και χρήσιμο βίντεο που θα σε βοηθήσει!
Αν θέλεις να μάθεις βιωματικά πώς μπορείς να εφαρμόσεις τα εργαλεία επικοινωνίας της ενσυνείδητης και θετικής γονεϊκότητας στην καθημερινή σου οικογενειακή ζωή, μπορείς να συμμετάσχεις στον Βιωματικό Κύκλο Θετικής Γονεϊκότητας που διοργανώνω - ένα ταξίδι ενδυνάμωσης για γονείς με παιδιά από 1,5 έως 10 ετών.
Κατά τη διάρκεια των 6+1 ενδυναμωτικών εργαστηρίων, θα έχουμε την ευκαιρία να μοιραστούμε εμπειρίες, πρακτικές συμβουλές και πολύτιμες γνώσεις. Θα δεις πρακτικά πώς να αντιμετωπίσεις τις κρίσεις ήρεμα, να κατανοείς και να ξεπερνάς τις δύσκολες συμπεριφορές, και πώς θα χτίσεις μια σχέση γεμάτη ενσυναίσθηση, αγάπη, εμπιστοσύνη και αλληλοσεβασμό.
Αν θέλεις να σου πω περισσ΄ότερα και να με ρωτήσεις ό,τι θέλει ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ και συμπλήρωσε την φόρμα για να σε καλέσω για 5-10 λεπτά!
12 ΑΡXEΣ για την αποφυγή της εκπαιδευτικής βίας (+εκτυπώσιμο)
/Θέλω να μοιραστώ μαζί σου 12 αρχές για την αποφυγή της εκπαιδευτικής βίας του Olivier Maurel, γάλλος καθηγητής, ιδρυτής του Παρατηρητηρίου της συνήθους εκπαιδευτικής βίας (Observatory of Ordinary Disciplinary Violence) στην Γαλλία, (OVEO-Observatoire de la violence éducative ordinaire) και συγγραφέα πολλών βιβλίων.
Εξωφυλλο του βιβλιου του Olivier maurel
Η ‘‘συνήθης εκπαιδευτική βία’’ περιλαμβάνει τη σωματική, λεκτική και ψυχολογική βία που περιγράφεται ως εκπαιδευτική επειδή αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της εκπαίδευσης στο σπίτι και στους χώρους όπου ζουν τα παιδιά, συμπεριλαμβανομένων των σχολείων.
Ο Maurel υποστηρίζει ότι η βία, σε οποιαδήποτε μορφή της, δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως μέθοδος εκπαίδευσης και ότι υπάρχουν πάντα θετικοί τρόποι για να διαχειριστούν οι γονείς τις συμπεριφορές των παιδιών τους. Δίνει έμφαση στην ανάπτυξη της ενσυναίσθησης, της κατανόησης και της επικοινωνίας μεταξύ γονέων και παιδιών.
Έχει γράψει τις 12 αρχές για την αποφυγή της εκπαιδευτικής βίας στο βιβλίο του ‘‘Το χαστούκι’’ - “La fessée’’ https://www.nospank.net/sp-qadv.htm .
Το βιβλίο προλογίζεται από την Ψυχαναλήτρια και Φιλόσοφο Alice Miller.
Κατέβασε τις 12 αρχές σε pdf και εκτύπωσε το αρχείο ΕΔΩ
Παίρνω την απόφαση να μην χτυπάω.
Έχω επίγνωση των επιπτώσεων της σωματικής τιμωρίας στα παιδιά.
Διαμορφώνω τον ζωτικό χώρο του παιδιού με τέτοιο τρόπο ώστε να μην χρειάζεται να επιβάλλω συνεχώς απαγορεύσεις.
Εφαρμόζω τον χρυσό κανόνα: φέρομαι στο παιδί μου όπως θα ήθελα να μου φέρονται υπό τις ίδιες συνθήκες.
Καλωσορίζω όλα τα συναισθήματα του παιδιού, ακόμη και αν φαίνονται αρνητικά, όπως η ζήλια. Δεν έχει δικαίωμα να χτυπήσει τον μικρό του αδελφό, αλλά αυτά είναι τα συναισθήματά του και έχει το δικαίωμα να μην τον αγαπάει.
Σε καταστάσεις σύγκρουσης, προσπαθώ στο μέτρο του δυνατού να βρω λύσεις που να είναι win-win και όχι win-lose, οι οποίες να ικανοποιούν τις ανάγκες όλων (όχι απαραίτητα τις επιθυμίες τους!).
Αποκτώ τη συνήθεια να εντοπίζω την αιτία των συγκρούσεων, ώστε να προσπαθώ να τις προλαμβάνω αντί να πρέπει να τις ‘‘θεραπεύσω’’.
Προτείνω αντιπερισπασμούς: μια ζωγραφιά, μια ιστορία, ένα παιχνίδι στο μπάνιο, έναν περίπατο για να ξεφύγουμε από καταστάσεις που έχουν γίνει πολύ δύσκολες.
Ρωτάω τον εαυτό μου: «Θα μπορέσω να γελάσω με αυτή την κατάσταση αργότερα; Αν ναι, γιατί να μην γελάσω με αυτήν τώρα; Το χιούμορ μπορεί να μεταμορφώσει πολλές δύσκολες καταστάσεις.
Γνωρίζω τα όριά μου και μένω σταθερός/η όταν παραβιάζονται
Ξέρω να δίνω τη σκυτάλη στον σύντροφο όταν χρειάζεται
Ζητάω βοήθεια, ακόμη και αν πρόκειται απλώς να εκφράσω την αγωνία μου σε έναν φίλο στο τηλέφωνο, στη μητέρα μου, ή σε ανθρώπους σε ομάδες στο διαδίκτυο όπου ξέρω ότι θα βρω άτομα καλοπροαίρετα που θα με ακούσουν με ενσυναίσθηση και που ίσως θα μπορούν να μου προτείνουν λύσεις.
(ελεύθερη μετάφραση από τα γαλλικά δική μου)
Ποιες αρχές εφαρμόζεις ήδη; Ποιες σε δυσκολεύουν ακόμα;
Αν θέλεις να μάθεις βιωματικά πώς μπορείς να εφαρμόσεις τα εργαλεία επικοινωνίας της ενσυνείδητης και θετικής γονεϊκότητας στην καθημερινή σου οικογενειακή ζωή, μπορείς να συμμετάσχεις στον Βιωματικό Κύκλο Θετικής Γονεϊκότητας που διοργανώνω - ένα ταξίδι ανακάλυψης και ενδυνάμωσης για γονείς με παιδιά από 1,5 έως 10 ετών.
Κατά τη διάρκεια των 6+1 ενδυναμωτικών εργαστηρίων, θα έχουμε την ευκαιρία να μοιραστούμε εμπειρίες, πρακτικές συμβουλές και πολύτιμες γνώσεις. Θα δεις πρακτικά πώς να αντιμετωπίσεις τις κρίσεις ήρεμα, να κατανοείς και να ξεπερνάς τις δύσκολες συμπεριφορές, και πώς θα χτίσεις μια σχέση γεμάτη ενσυναίσθηση, αγάπη, εμπιστοσύνη και αλληλοσεβασμό.
Αν θέλεις να σου πω περισσ΄ότερα και να με ρωτήσεις ό,τι θέλει ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ και συμπλήρωσε την φόρμα για να σε καλέσω για 5-10 λεπτά!
Όταν το χαρτί του τοστ τσαλακώθηκε...
/Κάθε φορά που αγοράζουμε ένα τοστ στο καράβι για την Εύβοια, θυμόμαστε αυτή την ιστορία και γελάμε πια…
Ήταν περίπου 3ων ετών τότε... Της πήραμε ένα τοστάκι στο καράβι... Όμως το χαρτί του τοστ είχε τσαλακωθεί...
Ξεκίνησε να φωνάζει... Όλοι μας κοίταζαν και περίμεναν να δουν τι θα κάνουμε με το ''κακομαθημένο'' παιδί...
Αυτό που κάναμε εκείνη την ώρα ως γονείς έγινε μία ιστορία του βιβλίου μου ''Μαμά, Μπαμπά, μ'ακούτε;'' και σου την διαβάζω σήμερα...
Εικονα απο το βιβλιο μαμα, μπαμπα, μ’ακουτε;
Ένα βίντεο που πρέπει να δεις
/Η 30 Απριλίου είναι η μέρα κατά της εκπαιδευτικής βίας.
Δες οπωςδήποτε αυτό το βίντεο από τον οργανισμό που καταπολεμά την εκπαιδευτική βία στην Γαλλία (στα αγγλικά).
Παρουσίαση του βιβλίου ''Όταν η καρδιά μου γεμίζει'' στην έκθεση βιβλίου Θεσσαλονίκης!
/Έλά να τα πούμε από κοντά στις 19/5!
Και οι γονείς έχουν το δικαίωμα να θυμώνουν!
/
LISE DESPORTES
Ο θυμός είναι ένα συναίσθημα όπως όλα τα άλλα. Είναι χρήσιμος. Δηλώνει τη μη ικανοποίηση μιας ανάγκης . Η καταπίεσή του βλάπτει την ψυχική και σωματική μας υγεία.
Είναι λοιπόν απαραίτητο να αποδεχτούμε το θυμό μας... και να τον εκφράσουμε με μια μη βίαιη διαδικασία που επιτρέπει την ανάδειξη σαφών αιτημάτων. Έτσι απελευθερωνόμαστε και προχωράμε.
Επιπλέον, αν το κάνουμε αυτό, τα παιδιά μας θα μας μιμηθούν και θα μάθουν να διαχειρίζονται καλύτερα τη δική τους «συναισθηματική καταιγίδα». 🙂
ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ: 3 ΒΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΟΥ ΘΥΜΟΥ
Ο Haim Ginott (στο βιβλίο «Between parent and child») παραθέτει 3 στάδια για την αντιμετώπιση του θυμού.
1. Χρειάζεται να αποδεχτούμε το γεγονός ότι μερικές φορές θα θυμώσουμε στις σχέσεις μας με τα παιδιά.
2. Έχουμε το δικαίωμα να θυμώνουμε χωρίς να νιώθουμε ενοχές ή ντροπή.
3. Έχουμε το δικαίωμα να εκφράσουμε το πώς νιώθουμε. Υπάρχει μόνο ένας περιορισμός: μπορούμε να εκφράσουμε το θυμό μας εφόσον δεν επιτιθόμαστε στην προσωπικότητα του παιδιού.
Η διαδικασία αυτή έχει ως εξής (σύμφωνα με την μέθοδο μη βίαιης επικοινωνίας του Marshall B. Rosenberg):
Περιγράφω αυτό που βλέπω /ακούω/... χωρίς να κρίνω
«Όταν βλέπω τα παιχνίδια απλωμένα στο πάτωμα/ όταν χτυπάς τον αδελφό σου/...». «Όταν ακούω... «Όταν σου λέω ότι είναι η ώρα του φαγητού...».
Αυτό το βήμα είναι απαραίτητο γιατί ενημερώνει το παιδί για τα συναισθήματά μας (και αυτό είναι μερικές φορές αρκετό) και μειώνει την ένταση του συναισθήματος (ηρεμεί η αμυγδαλή στον εγκέφαλο).
Εκφράζω τα συναισθήματά μου χωρίς να κατηγορώ το παιδί:
«Είμαι θυμωμένος!
«Είμαι έξαλλος!
«Αισθάνομαι εξοργισμένος».
Μπορούμε να εκφράσουμε τον θυμό μας και μεταφορικά: (ο εγκέφαλος λατρεύει τις εικόνες)
«Είμαι έξω από τα νερά μου».
«Νιώθω μια καταιγίδα μέσα μου».
«Βράζω!
Προσοχή: χρησιμοποιούμε το «εγώ» αντί του «εσύ».
Προσδιορίζω την ανικανοποίητη μου ανάγκη
«Χρειάζομαι ένα τακτοποιημένο σπίτι» «Χρειάζομαι λίγη αναγνώριση» «Χρειάζομαι να ξεκουραστώ».
Η πρόταση που αρχίζει με το «χρειάζομαι...» περιγράφει την ανάγκη μας.
Ζητάω στο παιδί με σαφήνεια τι χρειάζομαι
«Θα ήθελα να συμμαζέψεις» «Θα ήθελα να κάνεις ησυχία για 10 λεπτά’’ ...
Τι χρειάζεται να αποφύγω:
Ορισμένες εκφράσεις προκαλούν θυμό (και άλλα δυσάρεστα συναισθήματα) τόσο από την πλευρά του γονέα όσο και από την πλευρά του παιδιού, αυξάνοντας την απογοήτευση χωρίς να προσφέρουν κάποια διέξοδο:
«Έχω βαρεθεί...».
Πόσες φορές θα πρέπει να το πω...».
«Περίμενε μέχρι να έρθει ο πατέρας/η μητέρα σου σπίτι...»
«Σε προειδοποιώ...»
«Είσαι πραγματικά ανυπόφορη»
Επίσης μερικές συμπεριφορές μας τροφοδοτούν / μεταδίδουν τον θυμό (όταν κοιτάω προς τα πάνω, δείχνω με το δάχτυλο, σταυρώνω τα χέρια μου, σφίγγω τις γροθιές μου κτλ…)
Θα μου πεις τώρα… αν το παιδί θυμώνει και εσύ θυμώνεις την ίδια ώρα, δεν είναι πάρα πολύ δύσκολο…. Είναι… Διάβασε τι κάνω εγώ τότε…… ΕΔΩ
Τα ψέματα των παιδιών: Στάδια και 4 tips για να αντιδράσουμε θετικά
/
Τα παιδιά λένε ψέματα όταν είναι μικρά; Από ποια ηλικία λένε ψέματα για να αποφύγουν κάποια συνέπεια; Πώς μπορούμε να αντιδράσουμε στα ψέματά τους για να μην τα ενισχύουμε;
Μπορούμε πάντα να καταλάβουμε εάν ένα παιδί λέει ψέματα;
Read More12 ερωτήσεις που αναπτύσσουν τη σκέψη του παιδιού (εκτυπώσιμο)
/
Έχεις παρατηρήσει ότι ρωτάμε εμείς οι γονείς πολλές φορές το παιδί μας ξεκινώντας από την λέξη ''γιατί;''.
Ξέρεις για ποιους λόγους δεν είναι μία αποτελεσματική πρακτική;
Το ''γιατί'' απευθύνεται κυρίως στο μυαλό και όχι στο συναίσθημα...
Επίσης, το ''γιατί'' συχνά ακούγεται κατηγορηματικό στα αυτιά του παιδιού. Έτσι, όταν έρχονται αντιμέτωπα με την ερώτηση ‘γιατί’, τα παιδιά τείνουν να δίνουν στους γονείς τους την εξήγηση που νομίζουν ότι ο γονέας θέλει να ακούσει...
Και το σημαντικότερο: τις περισσότερες φορές τα παιδιά δεν γνωρίζουν το ''γιατί''...
Ποιες ερωτήσεις βοηθάνε το παιδί να σκέφτεται και να πάει παρακάτω;
Αν θέλεις να μάθεις βιωματικά πώς μπορείς να εφαρμόσεις τα εργαλεία επικοινωνίας της ενσυνείδητης και θετικής γονεϊκότητας στην καθημερινή σου οικογενειακή ζωή, μπορείς να συμμετάσχεις στον Βιωματικό Κύκλο Θετικής Γονεϊκότητας που διοργανώνω - ένα ταξίδι ανακάλυψης και ενδυνάμωσης για γονείς με παιδιά από 1,5 έως 10 ετών.
Κατά τη διάρκεια των 6+1 ενδυναμωτικών εργαστηρίων, θα έχουμε την ευκαιρία να μοιραστούμε εμπειρίες, πρακτικές συμβουλές και πολύτιμες γνώσεις. Θα δεις πρακτικά πώς να αντιμετωπίσεις τις κρίσεις ήρεμα, να κατανοείς και να ξεπερνάς τις δύσκολες συμπεριφορές, και πώς θα χτίσεις μια σχέση γεμάτη ενσυναίσθηση, αγάπη, εμπιστοσύνη και αλληλοσεβασμό.
Αν θέλεις να σου πω περισσ΄ότερα και να με ρωτήσεις ό,τι θέλεις ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ και συμπλήρωσε την φόρμα για να σε καλέσω για 5-10 λεπτά!
ΜΕΡΙΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ…
Η συμμετοχή μου στον κύκλο θετικής γονεϊκότητας με βοήθησε να έχω μία πιο ήρεμη σχέση με το παιδί μου, να συνδεόμαστε περισσότερο, πιο εύκολα, πιο συχνά και πιο βαθιά. Η καθημερινότητά μας έγινε πιο ήρεμη, πιο χαρούμενη και πιο ξένοιαστη άρα και πιο απολαυστική! Στον κύκλο, όλη η γνώση με κάποιο τρόπο χωνευόταν μαγικά και απλά έμπαινε στην καθημερινότητα με το παιδί με απρόσμενα υπέροχα αποτελέσματα. Οι συζητήσεις μας ήταν ανακουφιστικές, διαφωτιστικές, ανθρώπινες και φυσικά θετικές! Ελένη, σε ευχαριστώ πολύ! Είσαι πρότυπο μαμάς και έμπνευση! Συνέχισε αυτό που κάνεις όσο υπέροχα το κάνεις!
Κάτια Κ, Μαμά και εκπαιδευτικός, Κέρκυρα (ομάδα Ιούνιος- Ιούλιος 2023)
Οι περισσότεροι γονείς θέλουν το καλύτερο για τα παιδιά τους. Γι' αυτό και γω δήλωσα συμμετοχή στο σεμινάριο της "Θετικής γονεϊκοτητας"! Στην αρχή, απλά συμφωνούσα με τις απόψεις της Ελένης και τον τρόπο διαπαιδαγώγησης. Δεν ήξερα αν ο χρόνος που θα αφιέρωνα και το κόστος, θα άξιζαν τον κόπο. Σήμερα, μετά την ολοκλήρωση του σεμιναρίου είμαι σε θέση να επιβεβαιώσω όποιον αμφιβάλλει ότι αξίζει και ο χρόνος και το κόστος. Γιατί η σχέση γονέα παιδιού είναι πιο πάνω απ' όλα!
Ηλιάνα Ο, Μαμά (ομάδα Nοέμβριος 2023-Ιανουάριος 2024)
"Η ανησυχία μου για τον τρόπο που προσεγγίζουμε την γονεϊκότητα οι νέοι γονείς σήμερα, σε συνδυασμό με την συγκινητική ιστορία της Ελένης "Αν σου πήραν το χρώμα σου ως παιδί, βρες το ως ενήλικας", στην ιστοσελίδα της positive parents, με οδήγησε να παρακολουθήσω το βιωματικό αυτό σεμινάριο.
Μέσα από το μοίρασμα και την αλληλεπίδραση με τα μέλη της ομάδας, με κοινό γνώμονα την αγάπη για τα παιδιά μας και οδηγό μας την Ελένη με τις πολύτιμες συμβουλές, ιστορίες και εύστοχες παρουσιάσεις της, άνοιξε για μένα ένας νέος κόσμος διαφορετικής προσέγγισης και κατανόησης της παιδικής συμπεριφοράς και ψυχολογίας.
Ήρθα αντιμέτωπη με τις δικές μου στρεβλώσεις και μυήθηκα σε ένα ξεχωριστό μονοπάτι με προορισμό την ιδανική σχέση με το παιδί σου. Σε αυτό οι αντιδράσεις, οι πράξεις και οι λέξεις ξεκινούν και τελειώνουν πάντα με αγάπη και εμπιστοσύνη.
Είναι το μονοπάτι της ενσυναίσθησης. Ελένη σε ευχαριστώ ."
Βιολέττα, Μαμά, Κτηνίατρος, Κόρινθος (ομάδα Μάιος- Ιούνιος 2023)
10 ιδέες για να γεμίσεις το δοχείο της αγάπης του παιδιού σου
/Το δοχείο της αγάπης σαν εργαλείο σύνδεσης μας βοηθάει καθημερινά με την κόρη μου Σοφία (8 ετών) όταν νιώθει ότι θέλει την δική μου προσοχή (είναι και το κεντρικό θέμα του νέου μας παιδικού βιβλίου ''Οταν η καρδιά μου γεμίζει'').
Κάθε παιδί είναι μοναδικό και έχει τους δικούς του τρόπους να γεμίσει το δοχείο του και να συνδεθεί μαζί σου (έχει την δική του προτεινόμενη γλώσσα αγάπης - δες εδώ τι εννοώ)
Σε γενικές γραμμές κάποιες πράξεις γεμίζουν αποτελεσματικά το δοχείο της αγάπης του παιδιού και είναι:
Οι Αγκαλιές και τα μασάζ
Όταν κοιτάμε το παιδί στα μάτια και το προσέχουμε
Όταν ακούμε το παιδί μας με την καρδιά (χωρίς εμπόδια επικοινωνίας)
Το Διάβασμα παραμυθιών
Ο Κοινός ποιοτικός χρόνος και οι κοινές δραστηριότητες (πχ: μαγειρική, βόλτα στη φύση)
Τα γεύματα που μοιραζόμαστε σαν οικογένεια
Οι όμορφες εκπλήξεις (όχι απαραίτητα δώρα, μπορεί να είναι ένα μικρό σημείωμα αγάπης, μία ζωγραφιά)
Ο αποκλειστικός χρόνος 1/1 με το παιδί
Τα λόγια αγάπης (& ενθάρρυνσης) όπως:
''Σε αγαπώ γι' αυτό που είσαι και όπως είσαι''
''Μου αρέσει να περνάω χρόνο μαζί σου.''
''Λατρεύω να σε βλέπω να μεγαλώνεις/να παίζεις/να ζωγραφίζεις...''
''Είμαι ευτυχής που σε έχω παιδί μου.''
''Χαίρομαι που σε βλέπω.''
''Θα είμαι πάντα εδώ για σένα.''
''Η παρουσία σου στη ζωή μου την κάνει πιο όμορφη.''
Εσύ πώς γεμίζεις το δοχείο της αγάπης του παιδιού σου;
'Για να σπάσω τον φαύλο κύκλο του στρες (επιθετικότητα, τιμωρία, στέρηση αγάπης, στρες, επιθετικότητα), γεμίζω το δοχείο αγάπης του παιδιού μου: χαμογελάω, παίζω και γελάω μαζί του, ανταποκρίνομαι στα αιτήματα του, ακούω τα συναισθήματα του, του προσφέρω εγγύτητα και επαφή. Του δίνω δέκα με είκοσι λεπτά την ημέρα πραγματικής προσοχής. Με αυτόν τον τρόπο, τρέφω και τον εαυτό μου.''
Ιζαμπέλ Φιλιοζά, Ψυχοθεραπεύτρια και συγγραφέας
''Όταν η καρδιά μου γεμίζει'': Το παιδικό βιβλίο που δημιουργήσαμε με την κόρη μου...
/Το βιβλίο αυτό γεννήθηκε στην οικογένειά μας… παρουσιάζει το δοχείο της αγάπης… κάτι που μας βοηθάει σαν οικογένεια καθημερινά…
Τι είναι το δοχείο της αγάπης; Είναι ένα «δοχείο» που πρέπει να γεμίσει με την αγάπη μας. Αυτό το δοχείο πρέπει να γεμίζει καθημερινά, καθώς αδειάζει συνεχώς κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Όταν το δοχείο του παιδιού είναι άδειο, αισθάνεται ότι κάτι λείπει και θα αναζητήσει την προσοχή μας με κάθε τρόπο, μερικές φορές με ακατάλληλη συμπεριφορά. Στην πραγματικότητα, φωνάζει ότι μας χρειάζεται..
Γεμίζουμε το δοχείο αγάπης δίνοντας σημάδια προσοχής, ακούγοντας με την καρδιά, γελώντας, έχοντας σωματική επαφή και ποιοτικό χρόνο (π.χ. διαβάζοντας ένα παραμύθι, προετοιμάζοντας το γεύμα μαζί, χορεύοντας με μουσική, παίζοντας μπάλα).
Παρακάτω είναι μία ζωγραφιά που είχε κάνει η κόρη μου όταν ήταν 7 όταν την ρώτησα πώς φαντάζεται αυτό το δοχείο της αγάπης…
Και επειδή αυτό το εργαλείο επικοινωνίας και σύνδεσης μας έχει βοηθήσει πολύ, δημιουργήσαμε μία ιστορία!
Εύχομαι να σας αρέσει και να μιλήσει στις καρδιές σας!
Το οπισθόφυλλο:
Στο Top 10 στις 6 Μαρτίου 2024
Ευχαριστώ!!!
Τι πραγματικά συμβαίνει όταν χάνεις την ψυχραιμία σου…
/Είναι μεσημέρι. Παίρνεις το παιδί σου από το σχολείο, όλα καλά, όλα ωραία… και λίγα λεπτά μετά φωνάζει και χτυπιέται γιατί δεν του παίρνεις κάτι από το περίπτερο…
Τι σκέφτεσαι εκείνη την ώρα;
Αυτό που θα σκεφτείς εκείνη την κρίσιμη στιγμή που είναι στο πάτωμα, θα καθορίσει τα συναισθήματα που θα νιώσεις και στην συνέχεια την αντίδρασή σου.
Αν σκεφτείς : ‘‘Τι κακομαθημένο, όλο κάτι θέλει, δεν μπορώ να βγω μια βόλτα μαζί του χωρίς να κάνει μια κρίση μπροστά σε όλους. Το κάνει επίτηδες!’’ (αυτές οι σκέψεις ονομάζονται ‘σκέψεις - παγίδες’. Είναι σκέψεις που μας έρχονται από τη δική μας διαπαιδαγώγηση και μεγεθύνουν το πρόβλημα. )
Τότε το συναίσθημα που θα γεννηθεί θα είναι (μάλλον) ο θυμός.
Και αφού θυμώσεις, πολύ πιθανό να φωνάξεις και να πάρεις απότομα το χέρι του παιδιού και να το τραβήξεις να πάτε σπίτι και οι δύο μέσα στα νεύρα.
Το αποτέλεσμα θα είναι ότι το παιδί θα φωνάζει περισσότερο και εσύ θα νιώσεις ακόμα πιο θυμωμένη. Σύνδεση 0. Νεύρα full. Και μετά νιώθουμε ενοχές που φωνάξαμε…
Τώρα, ας πάρουμε πάλι το ίδιο αρχικό γεγονός (το παιδί χτυπιέται μπροστά στο περίπτερο μετά το σχολείο).
Αν σκεφτείς: ‘‘H κρίση του παιδιού μου τώρα είναι το πάνω μέρος του παγόβουνου. Κάτι έχει. Ίσως η σοκολάτα είναι μια αφορμή να εκτονώσει τα συναισθήματα του, ίσως πιέστηκε σήμερα στο σχολείο, ίσως χρειάζεται να συνδεθεί πάλι μαζί μου, ίσως πεινάει πολύ…’’
Τότε μάλλον δεν θα θυμώσεις το ίδιο, μπορεί και καθόλου. Γιατί στην ουσία, δεν κάνει κάτι εναντίον σου το παιδί εκείνη την ώρα, ίσα ίσα, σου ζητάει (με ακατάλληλο τρόπο σίγουρα) την προσοχή σου.
Αφού δεν θα είσαι τόσο θυμωμένος/η, θα μπορείς πιο εύκολα να εξηγήσεις, να ακούσεις, να συνδεθείς. Θα καταφέρεις να το στηρίξεις και να εξετάσεις τι κρύβει το παγόβουνο.
“Το μόνο, το αληθινό, το μοναδικό ταξίδι είναι να αλλάξει κανείς τη ματιά του.”
Μια σημαντική στιγμή στο γονεϊκό μου μονοπάτι ήταν λοιπόν όταν έμαθα ότι, ενώ δεν μπορούμε να ελέγξουμε τα συναισθήματα μας, μπορούμε και γίνεται να δουλέψουμε τις σκέψεις μας (που γεννάνε τα συναισθήματά μας).
Έτσι, ο τρόπος που βλέπουμε τα πράγματα αλλάζει τον τρόπο που αντιδράμε σε αυτά.
Οι σκέψεις μας κατευθύνουν τα συναισθήματά μας και τις αντιδράσεις μας με το παιδί…
Δες στο σχήμα τι εννοώ (είναι μία προσαρμογή στη γονεϊκότητα του μοντέλου της Life coach Brooke Castillo)
Χρειάζεται λοιπόν να αλλάξουμε μάτια, οπτική γωνία, να πάρουμε μία απόσταση, να σκεφτούμε, να βγούμε από τους αυτόματους μηχανισμούς μας, να απελευθερωθούμε από τις σκέψεις-παγίδες. Να πάρουμε πίσω τον έλεγχο των αντιδράσεών μας.
Και έτσι να νιώσουμε πιο ήρεμοι, πιο σίγουροι και πιο συνηδειτοποιημένοι ως γονείς… και ας μην τα καταφέρνουμε κάθε φορά!
Αν θέλεις να μάθεις βιωματικά πώς μπορείς να εφαρμόσεις αυτό το εργαλείο ενσυνείδητης γονεϊκότητας (και άλλα πολλά) στην καθημερινή σου οικογενειακή ζωή, μπορείς να συμμετάσχεις στον Βιωματικό Κύκλο Θετικής Γονεϊκότητας που διοργανώνω - ένα ταξίδι ανακάλυψης και ενδυνάμωσης για γονείς με παιδιά από 1,5 έως 10 ετών.
Κατά τη διάρκεια των 6+1 ενδυναμωτικών εργαστηρίων, θα έχουμε την ευκαιρία βιωματικά να μοιραστούμε εμπειρίες, πρακτικές συμβουλές και πολύτιμες γνώσεις. Θα δεις πρακτικά πώς να αντιμετωπίσεις τις κρίσεις ήρεμα, να κατανοείς και να ξεπερνάς τις δύσκολες συμπεριφορές, και πώς θα χτίσεις μια σχέση γεμάτη ενσυναίσθηση, αγάπη, εμπιστοσύνη και αλληλοσεβασμό.
Αν θέλεις να σου πω περισσ΄ότερα και να με ρωτήσεις ό,τι θέλεις, συμπλήρωσε την παρακάτω φόρμα για να σε καλέσω για 5-10 λεπτά στο τηλέφωνο!
“Οι περισσότεροι γονείς θέλουν το καλύτερο για τα παιδιά τους. Γι’ αυτό και γω δήλωσα συμμετοχή στο σεμινάριο της “Θετικής γονεϊκοτητας”! Στην αρχή, απλά συμφωνούσα με τις απόψεις της Ελένης και τον τρόπο διαπαιδαγώγησης. Δεν ήξερα αν ο χρόνος που θα αφιέρωνα και το κόστος, θα άξιζαν τον κόπο. Σήμερα, μετά την ολοκλήρωση του σεμιναρίου είμαι σε θέση να επιβεβαιώσω όποιον αμφιβάλλει ότι αξίζει και ο χρόνος και το κόστος. Γιατί η σχέση γονέα παιδιού είναι πιο πάνω απ’ όλα! ”
3 εικόνες για τις δύσκολες στιγμές του γονέα...
/Όταν δεν ξέρω πια τι να κάνω, πώς να μιλήσω, να αντιδράσω, να οριοθετήσω, όταν είναι όλα δύσκολα, και ετοιμάζομαι να εκραγώ… παίρνω μία μικρή ανάσα και σκέφτομαι… αυτές τις 3 κρίσιμες εικόνες…
Το ραντεβού με το παιδί μου σε 30 χρόνια…
Σε 30 χρόνια, θα έχω ραντεβού με το παιδί μου κάπου κάτω από μία μπουκαμβίλια… Πώς θέλω να είναι αυτό το ραντεβού; Θα είμαστε 2 ενήλικες τότε. Τι θα έχει σημασία; Ποιες αξίες θα ήθελα να έχω μεταφέρει στο παιδί μου; Θα έχει αυτοπεποίθηση; Και πώς θα είναι η σχέση μας; Θα κοιταζόμαστε στα μάτια με αγάπη; Θα νιώθουμε άνετα; Τι λόγια θα ανταλλάξουμε;
Αυτό το μακρινό ραντεβού με οδηγεί στο τώρα. Με βοηθάει να πάρω λίγο χρόνο και μια απόσταση και να σκεφτώ: αξίζει η μάχη που ετοιμάζεται;
Το εργοτάξιου του εγκεφάλου…
Κυκλοφορούν νταλίκες και εκσκαφείς μέσα στον εγκέφαλο του παιδιού! Το παιδί δεν έχει ολοκληρωμένο εγκέφαλο! Μάλιστα, έχει έναν εγκέφαλο πολύ ευάλωτο στο στρες. Στα 25 έως 30 έτη, ο εγκέφαλος είναι ανεπτυγμένος 100% (*και αν).
Το παιδί ΔΕΝ μπορεί να διαχειριστεί και να ρυθμίσει μόνο του τα δύσκολα του συναισθήματα. Χρειάζεται κάποιον ενήλικα δίπλα του, να το ακούει, να βάλει λόγια στο χάος του, να το αγκαλιάσει και με αυτόν τον τρόπο, να προκαλεί στο σώμα του παιδιού την έκκριση ωκυτοκίνης για να μπορεί να ηρεμήσει… (και στη συνέχεια να σκεφτεί…)
Με βοηθάει να σκέφτομαι τον εγκέφαλο του παιδιού υπό κατασκευή κάθε φορά που πάω να μπω στη μάχη εξουσίας… Θυμάμαι ότι το παιδί δεν επεξεργάζεται τον κόσμο και τις καταστάσεις με τα ίδια μάτια και με τον ίδιο εγκέφαλο με εμένα… Με χρειάζεται ως ΕΝΗΛΙΚΑ λοιπόν να του δείξω τον τρόπο να μεγαλώσει…
Το παγόβουνο…
Η ακατάλληλη συμπεριφορά του παιδιού είναι το πάνω μέρος του παγόβουνου... δεν είναι το πρόβλημα αλλά μία αντίδραση σε ένα πρόβλημα του. Κάτι άλλο επικοινωνεί. Πριν πέσω πάνω στο παγόβουνο, βουτάω από κάτω για να δω το κάτω μέρος του…
Μπορεί πχ το μεσημέρι να μην έφαγε το φαγητό του και τώρα να πεινάει, μπορεί το δοχείο αγάπης του να έχει αδειάσει, μπορεί να μην ήμουν αρκετά παρούσα όλη μέρα και να χρειάζεται σύνδεση, μπορεί να νιώθει στρες επειδή θα φύγω ταξίδι την επόμενη βδομάδα, μπορεί να έχει πονόλαιμο, μπορεί να του λείπει ο Μπαμπάς που δουλεύει μέχρι αργά... Όλα αυτά τα ‘‘μπορεί να’’ μου θυμίζουν ότι η συμπεριφορά δεν είναι εναντίον μου … άλλα ότι κάτι επικοινωνεί… οπότε αντί να θυμώσω ή να φωνάξω…μπαίνω στον ρόλο του βοηθού… μας δίνω λίγο χρόνο… και ΣΥΝΔΕΟΜΑΙ.
Ποιες εικόνες σε βοηθάνε εσένα; Τι σκέφτεσαι την ώρα της κρίσης;
—————————————-
Αν θέλεις να μάθεις πώς μπορείς να εφαρμόσεις αυτά τα εργαλεία (και άλλα πολλά) στην καθημερινή σου γονεϊκή ζωή, μπορείς να συμμετάσχεις στον Βιωματικό Κύκλο Θετικής Γονεϊκότητας που διοργανώνω - ένα ταξίδι ανακάλυψης και ενδυνάμωσης για γονείς με παιδιά από 1,5 έως 10 ετών.
Κατά τη διάρκεια των 6+1 ενδυναμωτικών εργαστηρίων, θα έχουμε την ευκαιρία βιωματικά να μοιραστούμε εμπειρίες, πρακτικές συμβουλές και πολύτιμες γνώσεις. Θα δεις πρακτικά πώς να αντιμετωπίσεις τις κρίσεις ήρεμα, να κατανοείς και να ξεπερνάς τις δύσκολες συμπεριφορές, και πώς θα χτίσεις μια σχέση γεμάτη ενσυναίσθηση, αγάπη, εμπιστοσύνη και αλληλοσεβασμό.
Αν θέλεις να σου πω περισσ΄ότερα και να με ρωτήσεις ό,τι θέλεις, συμπλήρωσε την παρακάτω φόρμα για να σε καλέσω για 5-10 λεπτά στο τηλέφωνο!
Ανακάλυψε τις πέντε γλώσσες της αγάπης του παιδιού σου
/
Σήμερα Μαμά/ Μπαμπά, θα σου πω για τις 5 γλώσσες της αγάπης και πώς θα καταλάβεις ποια είναι η αγαπημένη μου:
Λόγια Επιβεβαίωσης:
Οι λέξεις έχουν μεγάλη δύναμη. Νιώθω ότι με αγαπάς όταν ακούω από σένα λόγια ενθάρρυνσης. Όταν μου λες πόσο με αγαπάς, αυτό με κάνει να νιώθω πολύ ειδικός/η, δυνατός/η και σημαντικός/η.
Ταυτόχρονα, όταν ακούω αρνητικά σχόλια ή κριτική, αυτά μένουν μέσα μου για πολύ καιρό. Οι λέξεις μπορούν να πληγώσουν, και δεν τις ξεχνάω εύκολα. Έτσι, όταν μιλάς μαζί μου, θυμήσου πόσο σημαντικό είναι αυτό που λες και πώς το λες.
Ποιοτικός Χρόνος:
Νιώθω είμαι σημαντικός/η για σένα, όταν βρίσκεις χρόνο μόνο για εμάς. Όταν περνάμε χρόνο μαζί, είτε παίζουμε, είτε μιλάμε, είτε κάνουμε κάποια δραστηριότητα, αυτό για μένα είναι πολύτιμο.
Χρειάζομαι να αισθάνομαι ότι θέλεις να είσαι μαζί μου. Με κάνει να νιώθω ασφάλεια και κατανόηση. Και δεν είναι τόσο το τι κάνουμε μαζί, αλλά το γεγονός ότι το κάνουμε μαζί. Η παρουσία σου και η αφοσίωσή σου στις στιγμές που περνάμε μαζί με κάνουν να νιώθω πραγματικά αγαπημένος/η.
Δώρα:
Τα δώρα δεν σημαίνουν μόνο ότι παίρνω κάτι που μου αρέσει. Σημαίνουν ότι με σκέφτηκες, ότι με εκτιμάς και ότι είμαι σημαντικός/ή για σένα. Όταν αφιερώνεις χρόνο για να βρεις κάτι που ξέρεις ότι θα μου αρέσει, αυτό με κάνει να νιώθω πολύ ξεχωριστός/ή. Όταν μου φέρνεις ένα δώρο, δεν είναι η χρηματική αξία λοιπόν που μετράει, αλλά η σκέψη και το νόημα.
Πράξεις φροντίδας:
Όταν σου ζητάω να κάνεις κάτι για μένα, όπως να μου φέρεις νερό ή να με βοηθήσεις να ετοιμάσω την τσάντα μου, δεν είναι επειδή δεν μπορώ να το κάνω μόνος/η μου. Για μένα, όταν κάνεις αυτά τα μικρά πράγματα, είναι σαν να μου λες ότι με αγαπάς. Όταν με βοηθάς σε κάτι, αισθάνομαι ότι πραγματικά νοιάζεσαι. Είναι σαν να μου λες ότι θέλεις να με κάνεις τη ζωή πιο εύκολη και ευχάριστη.
Σωματική Επαφή:
Όταν αισθάνομαι την αγκαλιά σου, τα φιλιά σου, τα γαργαλητά μας, όταν παίζουμε "άγρια", ή ακόμη και όταν κρατάς το χέρι μου όταν περπατάμε, όλα αυτά για μένα είναι πολύ σημαντικά. Αυτές οι στιγμές της σωματικής επαφής μου υπενθυμίζουν πόσο με αγαπάς. Κάθε φορά που με αγκαλιάζεις ή με χαϊδεύεις, αισθάνομαι ασφαλής και αγαπημένος/η.
Πώς θα καταλάβεις ποια είναι η αγαπημένη μου γλώσσα ;
Μερικές ιδέες (και ένα τεστ που μπορούμε να κάνουμε παρέα)
Παρατήρησε τις αντιδράσεις μου: Όταν κάνεις κάτι για μένα ή μου δείχνεις αγάπη, παρατήρησε πώς αντιδρώ. Αν φαίνομαι πραγματικά ευτυχισμένος/η και ικανοποιημένος/η, αυτό μπορεί να είναι ένδειξη ότι αυτή η γλώσσα της αγάπης με εκφράζει περισσότερο.
Άκουσε τι ζητάω περισσότερο: Αν συχνά σου ζητάω να περνάμε χρόνο μαζί ή αν θέλω συνέχεια αγκαλιές, αυτό μπορεί να σημαίνει ότι η συγκεκριμένη γλώσσα είναι σημαντική για μένα.
Δες τι κάνω εγώ για να δείξω αγάπη: Εκφράζω συχνά την αγάπη με τον τρόπο που θέλω να την λάβω. Αν σου φτιάχνω συχνά δωράκια ή σε βοηθάω στο σπίτι, αυτό μπορεί να είναι ένδειξη της γλώσσας της αγάπης που προτιμώ.
Ρώτησέ με! "Πώς σε κάνω να αισθάνεσαι πιο αγαπημένος/η;" ή "Τι σημαίνει για σένα η αγάπη;"
Μπορούμε να κάνουμε μαζί το ΤΕΣΤ αυτό: https://5lovelanguages.com/quizzes/love-language [θα χρειαστεί μετάφραση από τα αγγλικά]
———————————————————————-
Έμπνευση: Οι 5 γλώσσες της αγάπης που καταλαβαίνουν τα παιδιά Συγγραφείς: Gary Chapman – Ross Campbell
Εκδότης: Μίνωας
