Χρόνος... για να ΕΙΜΑΣΤΕ
/
Χρόνος.
Να είμαστε απλά μαζί.
Να μη τρέχουμε.
Να μη κάνουμε ταυτόχρονα κάτι άλλο.
Να είμαστε.
Γιατί όταν ΄΄είμαστε΄΄ και με προσέχεις Μαμά/Μπαμπά, τότε θα έρθουν το γέλιο, οι αγκαλιές, το παιχνίδι, οι σοβαρές κουβέντες, τα αστεία, η βαθιά αγάπη, τα ωραία της ζωής.
Όταν όλο τρέχουμε, είμαστε σε παράλληλους κόσμους.
Δεν είμαστε ΜΑΖΙ.
Όταν σταματας λίγο τον χρόνο και μου δίνεις όλη σου την προσοχή, συνδεόμαστε πραγματικά.
Τότε, η αγάπη μας είναι ακόμα πιο δυνατή.
--------------------------------------
Ενα μικρό κείμενό μου για το απόφθευμα:
''Αυτό που αλήθεια χρειάζονται τα παιδιά είναι τα πράγματα που συχνά δυσκολευόμαστε να τους δώσουμε: χρόνος και προσοχή.'' Carl Honoré
Χρόνος και προσοχή... για να είμαστε ΜΑΖΙ, όχι παράλληλα.
Όταν παρηγορούμε το παιδί που έχει πρόβλημα, το βοηθάμε τελικά;
/- Μπαμπά; Μπορώ να σου πω κάτι;
- Ναι παιδάκι μου, τι έγινε;
- Εεεε…. (δυσκολεύεται να μιλήσει)
- Πες μου, τι συμβαίνει;
- Ε… ξέρεις, δεν έχω πολλούς φίλους στο σχολείο… Και κάποια κορίτσια με κοροϊδεύουν στην τάξη.
- Αχ, κοριτσάκι μου, χαμογέλα λίγο, και εγώ το πέρασα αυτό όταν άλλαξα σχολείο… Σε λίγες μέρες, θα έχεις φίλους, μη στεναχωριέσαι.
Πώς θα ένιωθες στη θέση του παιδιού; Θα ένιωθες ανακούφιση; Θα είχες πάρει δύναμη από τη συνομιλία αυτή;
Θα ήθελες να μιλήσεις, να πεις περισσότερα; Θα ένιωθες ανετα; Ναι; Οχι; Γιατί;
—>>> Τι συμβαίνει ;
Ο Μπαμπάς θέλει να βοηθήσει το παιδί του να νιώθει καλύτερα. Έτσι, προσπαθεί να το παρηγορήσει και να το καθησυχάσει... Χωρίς να το θέλει όμως, ο γονιός δεν αναγνωρίζει τα συναισθήματα του παιδιού και τελικά το εμποδίζει να τα εκφράσει. Το παιδί νιώθει ότι δεν το καταλαβαίνουμε. Παίρνει το κρυφό μήνυμα ότι δεν του επιτρέπεται να νιώσει άσχημα για κάτι.
Πες ποια είναι η γνώμη σου για την παρηγοριά ως εμπόδιο στην επικοινωνία... Είναι κάτι που κάνεις; Είναι κάτι που έκαναν οι γονείς σου; Πώς θα ένιωθες στη θέση του παιδιού στο παράδειγμα μας; Ειναι σημαντικό να μπαίνουμε όσο μπορούμε στα παπούτσια του παιδιού για να καταλάβουμε…
Οταν φεύγουμε κρυφά... για να μη κλάψει...
/
- Δεν ενημερώνεις τη γυναίκα σου ότι φεύγεις;
- Χαχα είσαι τρελός; Το αντίθετο! Εκμεταλλεύομαι ότι κοιμάται για να τη κάνω. Έτσι, δεν έχουμε κρίση. Είναι φανερό ότι δεν έχεις κάνει ακόμα σχέση εσύ!
---------------------------
Το έχω κάνει κι εγώ στις αρχές... Να φεύγω για λίγο χωρίς όμως να ενημερώσω το μωρό. Για να γλυτώσω τα κλάματα... Λες και το παιδί είναι χαζό... Λάθος... Χάνεται η εμπιστοσύνη έτσι... και μετά το παιδί δεν σε αφήνει να φύγεις από μπροστά του μη τυχόν και εξαφανιστείς ξαφνικά! Αλλά δεν ήξερα... Έτσι έκαναν όλοι γύρω μου κιόλας... ''Φύγε, φύγε!!'' μου έλεγαν...
Σκίτσο της Fanny Vella από το απίθανο βιβλίο''Et si on changeait d'angle'' όπου βάζει ενήλικες στη θέση του γονιού και του παιδιού για να μας ανοίξει τα μάτια...
''Ξέρεις Μαμά, είναι καλό που δεν μας μαλώνεις...''
/
''Ξέρεις Μαμά, είναι καλό που δεν μας μαλώνεις.
Έτσι κι εγώ δεν θα μαλώσω τα παιδιά μου.
Και τα παιδιά μου δεν θα μαλώσουν τα παιδιά τους.''
---------------------------
Αυθόρμητη ανάλυση του φαύλου κύκλου της βίας από ένα εξάχρονο... Ετσι ξαφνικά...
Ε... εντάξει, έμεινα με το στόμα ανοικτό σαν pac-man κι εγώ...
''Θα φας ξύλο!'' - Μερικές σκέψεις μου για τη λεκτική βία
/
Επειδή η βία μπορεί να είναι λεκτική/ψυχολογική...
... όταν λέμε σε ένα παιδί ''θα φας ξύλο'', είναι απειλή, είναι βία.(Και ας μη βαράμε το παιδί ποτέ)
Τώρα, αν και εμείς το λέμε ή το έχουμε πει, δεν σημαίνει και πάλι ότι δεν είναι βία. Οι λέξεις έχουν ένα νόημα, είτε το θέλουμε είτε όχι, μας επηρεάζουν κάπως.
Φαντάσου ένα λεπτό κάποιος να σου πει ''Θα φας ξύλο''.
Φαντάσου να σου το λέει η γυναίκα σου, ο άντρας σου, ο προϊστάμενός σου, ένας περαστικός.
Πώς θα ένιωθες; Εγώ βία. Και είμαι 37 κιόλας, όχι παιδί. Βίαια θα ένιωθα ...και ας το συνήθιζα κάποια στιγμή αν μου το έλεγαν συνέχεια.
Επίσης, αν δεν συμφωνούμε με αυτό, η θετική διαπαιδαγώγηση μάλλον δεν μας ταιριάζει και είναι οκ. Δεν προσπαθώ να πείσω κανέναν, μόνο να μεταφέρω ότι έχω μάθει με την θετική γονεϊκότητα γιατί μου άλλαξε τη ζωή. Ξέρω ότι κάποια άτομα δεν είναι έτοιμα να αντιληφθούν ότι ο τρόπος που μεγαλώσαμε δεν ήταν τέλειος.
Ο καθένας επιλέγει αλλά η βία είναι βία.
Και ναι δεν είμαστε τέλειοι γονείς, μπορούμε όμως να δούμε μερικές ατέλειες μας και να βελτιωθούμε βήμα βήμα. Αυτό προσπαθώ να κάνω καθημερινά και ας κάνω 2 βήματα μπροστά και ένα πίσω.
Επειδή ο κορυφαίος Haim Ginott τα λέει πολύ καλύτερα, δείτε παρακάτω:
«Όπως ένας καλά εκπαιδευμένος χειρουργός που προσέχει πού κόβει, έτσι και οι γονείς χρειάζεται να γίνουν πιο ικανοί στη χρήση των λέξεων. Γιατί τα λόγια είναι σαν μαχαίρια. Μπορούν να προκαλέσουν, αν όχι σωματικές, σίγουρα πολλές ψυχικές πληγές.»
Ηaim Ginott
O χρυσός κανόνας της γονεικότητας
/
Απλά πράγματα.
Όχι τόσο.
Δυστυχώς.
Αλλά όταν μπαίνουμε στη θέση του παιδιου μας αντί να το κοιτάμε από ψηλά μόνο, έχουμε κάνει ένα μεγάλο βήμα.
«Τι θα ένιωθα στη θέση του όταν κάνω/λέω Χ»
Ένα πολύ καλό παιδικό βιβλίο για την προσπάθεια
/
''Προσπάθησε να κάνεις αυτό που δεν μπορείς, για να ανακαλύψεις τι μπορείς να κάνεις''...
Λογικό ακούγεται τελικά ε;
Από το βιβλίο ''Προσπάθησε ξανά'' του Kobi Yamada. Για παιδιά από 5 ετών θα έλεγα.
Ένα απαραίτητο βιβλίο... ειδικά έτσι όπως είναι το εκπαιδευτικό σύστημα ακόμα...
Αυτό είναι λοιπόν ένα από τα θετικά βιβλία που έχουμε στη βιβλιοθήκη μας.. Έχουμε και τα άλλα 3 βιβλία της σειράς του Kobi Yamada.
Αυτή είναι µια ιστορία για κάποιον που είχε αµφιβολίες και ανησυχούσε ότι τίποτα δεν ήταν αρκετά καλό τη στιγµή που ξεκινούσε να το κάνει. Είναι µια ιστορία για όλους όσοι βίωσαν τον πόνο της προσπάθειας, που δεν ευοδώθηκε όπως την είχαν οραµατιστεί.
Είναι µια ιστορία για τον καθένα από µας. Γιατί, σε κάποιο σηµείο στη διαδροµή της ζωής µας, όλοι θα αποτύχουµε. Η αποτυχία µπορεί να φέρει µεγάλη απογοήτευση, µπορεί ακόµα και να µας ραγίσει την καρδιά, αλλά η ιστορία δεν τελειώνει εκεί. Γιατί η αποτυχία έχει πολλά να προσφέρει.
Είναι ένα απαραίτητο βήµα στη γνώση, στην ανάπτυξη, στη βελτίωση. Μπορεί να µας δείξει πόσο πολύ θέλουµε κάτι και πόσο αποφασισµένοι είµαστε να δουλέψουµε σκληρά γι’ αυτό. Μας προκαλεί να είµαστε γενναίοι, να δίνουµε την ψυχή µας και να προσπαθούµε ξανά και ξανά. Και, ναι, θα υπάρξουν φορές που θα αµφισβητήσουµε τον ίδιο µας τον εαυτό. Ίσως να θελήσουµε να τα παρατήσουµε. Αλλά εάν έχουµε πίστη και επιµονή, µπορούµε να κάνουµε θαυµαστά πράγµατα.
------------------------------------
Βρες το σε κάθε βιβλιοπωλείο ή
https://mikk.ro/DF8j (public)
https://mikk.ro/DF8k (Greekbooks)
https://mikk.ro/DF8m (Ianos)
Όταν το παιδί έχει ένα πρόβλημα και εμείς το κατηγορούμε...
/- Μπαμπά;
- Ναι παιδάκι μου, τι έγινε;
- Εεεε…. (δυσκολεύεται να μιλήσει)
- Πες μου, τι συμβαίνει;
- Ε… ξέρεις, δεν έχω πολλούς φίλους στο σχολείο… Και κάποια κορίτσια με κοροϊδεύουν στην τάξη.
- Μμμμ... Ναι ε... Κοίτα... ίσως όμως εσύ δεν μιλάς σε κανέναν και αυτό φταίει που δεν έχεις φίλους;
- ……
Πώς θα ένιωθες στη θέση του παιδιού;
Θα ήθελες να μιλήσεις, να πεις περισσότερα; Θα ένιωθες ανετα; Ναι; Οχι; Γιατί;
Στο παραπάνω παράδειγμα, το παιδί έχει κάποιο πρόβλημα και ο γονέας αμέσως του κάνει κριτική.
Ο γονέας θέλει να βοηθήσει πραγματικά το παιδί του. Νομίζει ότι το βοηθάει ενώ στην πραγματικότητα καθόλου όμως...
—>>> Τι συμβαίνει ; Το παιδί θα μπλοκάρει την επικοινωνία εξαιτίας του φόβου για αρνητική κρίση. Μπορεί επίσης το παιδί να πιστεύει την κρίση. Περνάμε το μήνυμα ότι το παιδί είναι ανεπαρκείς. … Αν αυτό συμβαίνει συχνά, το παιδί μπορεί να μην απευθυνθεί στον γονιό του την επόμενη φορά που θα χρειαστεί βοήθεια…
Πως θα ένιωθες στη θέση του παιδιού στο παράδειγμα μας;
Για σκέψου να πας στο σύντροφό σου και να σου συμβεί κάτι αντίστοιχο... πώς θα ένιωθες;
Περισσότερα για το θέμα εδώ:
Featured
To παιχνίδι είναι η δουλειά του παιδιού
/
Χτες τα παιδιά παίξανε 11 ώρες σερί στο σπίτι με την ξαδέλφη τους. Από τις 11:30 το πρωί έως τις 22:30. Χωρίς παύση. Οκ, καποια στιγμή έφαγαν και πήγαν τουαλέτα.
Λέω κι εγω σήμερα το πρωί στην Σοφία (6 ετών):
«- Ωραία παίξατε χτες όλη μέρα και οι 3 μαζί, ε;
- Ναι, ωραία, κάναμε τα μαθήματα μας, το διάβασμα μας. (Devoirs -Homework)
- Τι εννοείς;
- Τα μαθήματα μας είναι το παιχνίδι.
- ….”
Τόσο λογικό είναι. Το παιχνίδι είναι η σοβαρή μάθηση για ένα παιδί.
Εμείς οι γονείς έχουμε κολλήσει με τις επιδόσεις σε 4-5 μαθήματα.
Το εκπαιδευτικό σύστημα εχει κολλήσει επίσης.
Ολα έχουν κολλήσει. Σε μαθήματα που δεν αφήνουν χώρο σε καμία φαντασία! (Ενώ θα χρειαστεί στην ζωή τους να ειναι δημιουργικοί περισσότερο απο ποτέ ετσι όπως θα ειναι ο κόσμος…)
… «To παιχνίδι είναι η δουλειά του παιδιού, το επάγγελμα του, η ζωή του.» (P. Kergomard)
Η ζωή του. Το οξυγόνο του.
Τι άλλο πρέπει να πούμε για να αφήνουμε τα παιδιά να παίξουν αντί να τρέχουν πίσω από ασκήσεις, βαθμούς, πτυχία και βραβεία ενώ ακόμα δεν μας στήνουν στον ώμο;;;
Και στα 40 μετα ψάχνουμε όλοι να δούμε ποιοι είμαστε και τι «θελουμε να κανουμε απο τη ζωή μας τελικά».
ΠΑΙδί = ΠΑΙχνίδι.
—————————————-
Στην εικόνα, ένα σκίτσο που ειχα κάνει για το τι ειναι το ελεύθερο παιχνίδι και τα ωφέλη του…
Ένα wow mini απόφθευμα της Naomi Aldort
/« Η ανατροφή των παιδιών είναι ένα μονοπάτι ωρίμανσης και ανάπτυξης, αρκεί να τολμήσουμε να διδαχτούμε περισσότερα και να διδάξουμε λιγότερα.
Όταν βρούμε το κουράγιο να πάψουμε να υπερασπιζόμαστε αυτό που είμαστε, ή τον τρόπο που μας αναθρέψαν οι γονείς μας, τότε θα είμαστε έτοιμοι να αποδεχτούμε πως είμαστε καλύτεροι, σπουδαιότεροι και ικανότεροι από όσο φανταζόμαστε. »
Naomi Aldort
Aς τολμήσουμε λοιπόν!! Αξίζει!
Η τιμωρία είναι αναποτελεσματική 100%
/
'‘Η κακή συμπεριφορά και η τιμωρία δεν είναι αντίθετα που ακυρώνουν το ένα το άλλο –αντίθετα, θρέφουν και ενισχύουν το ένα το άλλο.» - Haim Ginott
------------------------------
Η τιμωρία... όχι μόνο δεν είναι αποτελεσματική « τεχνική» λοιπόν, χαλάει και τη σχέση μας με το παιδί μας!
Ας σπάσουμε αυτόν τον φαύλο κύκλο.
Αφού μπορούμε!
''Συγκοίμηση''... τι είναι αυτό ρε;;;
/
Συγκοίμηση... τι είναι αυτό;;; Με γάτες και σκύλο γίνεται αλλά με παιδιά;;;
Έχει πάρα πολλά αναγνωρισμένα οφέλη:
Το να κοιμάσαι μαζί με το μωρό σου στο ίδιο κρεβάτι, ή στο ίδιο δωμάτιο δημιουργεί ένα περιβάλλον σιγουριάς και ασφάλειας για το μωρό:
Αποτελεί μια ιδανική μετάβαση για το παιδί μεταξύ του ασφαλούς περιβάλλοντος της μήτρας και του ύπνου στο δικό του δωμάτιο.
Χαρίζει μια συναισθηματική ασφάλεια και καθησυχάζει το μωρό που νιώθει, ακούει και μυρίζει την μητέρα του. Έτσι, το μωρό κοιμάται πιο γρήγορα αλλά και πιο βαθιά.
Οι γονείς ανταποκρίνονται πιο γρήγορα στις ανάγκες του μωρού. Μόλις υπάρχει λίγη κίνηση, οι γονείς ξυπνάνε, πριν φτάσει το μωρό στο σημείο να κλάψει.
Ενισχύει το δεσμό μεταξύ παιδιού και γονιών.
Ο ύπνος κοντά στους γονείς (στο ίδιο δωμάτιο – co sleeping) προστατεύει από το Σύνδρομο Αιφνίδιου Βρεφικού Θανάτου και για αυτό, η Αμερικανική Παιδιατρική Εταιρία συνιστά το νεογέννητο να κοιμάται στο δωμάτιο των γονιών του. Ο ύπνος στο κρεβάτι των γονιών (co-bedding ή bed-sharing) έχει τα ίδια οφέλη, αρκεί οι γονείς να τηρούν βασικές προϋποθέσεις ασφαλείας.
Διάφορες επιστημονικές μελέτες έχουν δείξει πως τα παιδιά που κοιμούνται με τους γονείς τους έχουν υψηλότερο επίπεδο αυτοεκτίμησης και είναι πιο κοινωνικοί στην υπόλοιπη ζωή τους.
Δεν έχει μόνο πλεονεκτήματα για το μωρό, έχει και πολλά οφέλη για τους γονείς:
Αν θηλάζεις, απλοποιεί πάρα πολύ τον θηλασμό, διεγείρει την παραγωγή γάλακτος και περιορίζει την κούραση ! Δοκιμασμένο και αυτό!
Καθησυχάζει εμάς τους γονείς, ακούμε το μωρό που αναπνέει, και έτσι κοιμόμαστε και εμείς καλύτερα. Διάφορες μελέτες έχουν δείξει ότι η κορτιζόλη, η ορμόνη του στρες, είναι σε πιο χαμηλά επίπεδα στην μαμά και στο μωρό όταν κοιμούνται μαζί.
------------------------------------
Οι προϋποθέσεις για τη συγκοίμηση: https://www.positiveparents.gr/blog/sygkimisi-asfaleia
Αν έχεις μωρό 0-4 μηνών ή περιμένεις μωρό τους επόμενους μήνες, κατέβασε το pdf με το πως θα σου πει το μωρό σου ότι νυστάζει (ή ότι πεινάει, θέλει να ρευτεί κτλ) > www.dunstanbaby.gr
Σκίτσο από την Γαλλίδα εικονογράγος Fanny Vella που μου επέτρεψε να μεταφράσω την εικόνα. Είναι ένα απόσπασμα από το απίθανο της comic ''Et si on changeait d'angle?'' [''Κι αν αλλάζαμε οπτική γωνία;'']
Εσύ, θα δάνειζες το αμάξι σου σε έναν άγνωστο;
/
Εσύ, θα δάνειζες το αυτοκίνητό σου σε έναν άγνωστο;
Λίγες πληροφορίες από την συγγραφέα Ι. Φιλιοζά για το παιδί ''που δεν μοιράζεται''...
''Δεν θέλει να μοιραστεί;
Δεν είναι εγωισμός, ούτε καπρίτσιο, απλώς το παιδί μόλις αρχίζει να εξερευνά τα όρια μεταξύ του εγώ και του άλλου. Δεν γνωρίζει τη διαφορά του εγώ, εμένα, δικό μου και του εσύ, εσένα, δικό σου. Yπερασπίζεται τη περιοχή του, ταυτίζει τον εαυτό του με τα παιχνίδια του και δεν θέλει να τα έχουν άλλοι. Όμως, προσοχή : το ΄΄δικό μου΄΄ δεν αντιστοιχεί πραγματικά σε μία αίσθηση ιδιοκτησίας όπως βιώνεται από τους ενήλικους. (...)
Το να περιμένει με τη σειρά του απαιτεί τεράστια προσπάθεια για ένα παιδί μικρότερο των 4ων ετών. Ο μετωπιαίος εγκέφαλος δεν έχει ακόμα αναπτυχθεί αρκετά, ώστε να του επιτρέπει να σκέπτεται το μέλλον, ακόμα και το πολύ κοντινό. (...)
Δεν είναι ότι δεν κατανοεί ότι καθένας έχει δικαίωμα να παίζει με τη σειρά του. Δεν είναι ούτε ζηλιάρης, ούτε εγωιστής. Ας μην του δημιουργήσουμε ενοχές, έχει ανάγκη από βοήθεια για να μάθει να χειρίζεται τα εγκεφαλικά του κυκλώματα.''
Αποσπάσματα από το -απαραίτητο- βιβλίο ΄΄Τα δοκίμασα όλα'' της Ιζαμπέλ Φιλιοζά (για γονείς με παιδιά 1-6 ετών) -
https://www.positiveparents.gr/blog/ta-dokimasa-ola-to-vivlio
Εικόνα-τροφή για σκέψη από το βιβλίο της Fanny Vella ''Et si on changeait d'angle'' (''κι αν αλλάζαμε οπτική γωνία;'') που βάζει ενήλικες στη σχέση γονιού παιδιού για να μας ταρακουνήσει λιγουλάκι.
Πώς αλλάζει ο εγκέφαλος του άντρα όταν γίνεται Μπαμπάς...
/Πώς αλλάζει ο εγκέφαλος του άντρα όταν γίνεται Μπαμπάς...
Η πρώτη ορατή παρατήρηση στον εγκέφαλο είναι ότι οι πατέρες είναι βιολογικά προγραμματισμένοι να φροντίζουν, να προστατεύουν και να διασφαλίζουν την επιβίωση των μωρών.
Τα επίπεδα τεστοστερόνης είναι ένας προγνωστικός παράγοντας αυτών των αλλαγών. Μειώνεται η τεστοστερόνη σημαντικά όταν ένας άντρας γίνεται πατέρας και δεν θα επιστρέψει ποτέ στο επίπεδο που ήταν πριν από την πατρότητα.
Οι άνδρες που έχουν χαμηλή τεστοστερόνη εστιάζουν περισσότερο στην οικογένειά τους, δείχνοντας ενσυναίσθηση και στοργή στους απογόνους τους. Επιπλέον, είναι πιο ευαίσθητοι στο κλάμα του μωρού.
Μια άλλη αξιοσημείωτη αλλαγή είναι ότι οι περιοχές στον εγκέφαλο που ασχολούνται με την προσκόλληση αυξάνονται με την πατρότητα.
Επιπλέον, η οκυτοκίνη, η ορμόνη της αγάπης και της σύνδεσης, δεν είναι μόνο γυναικεία. Είναι απαραίτητη στην γυναίκα, δεδομένου ότι εμπλέκεται στον θηλασμό και στον τοκετό, αλλά υπάρχει στις ίδιες αναλογίες στους άνδρες. Μπορεί ακόμη και να αυξηθεί όταν ο πατέρας αγγίζει την κοιλιά της μητέρας.
Από τη γέννηση έως το δεύτερο έτος του παιδιού, ο πατέρας υφίσταται τις πιο πολλές αλλαγές στο βιολογικό επίπεδο. Είναι επίσης η περίοδος που ασκεί τη μεγαλύτερη επιρροή στον εγκέφαλο και τη συναισθηματική ανάπτυξη ενός παιδιού.
Πηγή : Anna Machin, ανθρωπολόγος - Devenir pere
Μετάφραση & προσαρμογή Ελένη Βασιλειάδη
Η υπακοή είναι επικίνδυνη
/
«Είναι επικίνδυνο να διδάξουμε ένα παιδί ότι δεν έχει άλλη επιλογή από το να κάνει ό,τι του λέμε.»
Marshall Rosenberg
————————————-
Αντί να εστιάσουμε στην υπακοή του παιδιού στο εδώ και τώρα γιατί μας βολεύει, ας κάνουμε ένα βήμα πίσω… και ας αναρωτηθούμε τι μαθαινει τελικά το παιδί όταν δεν του δίνουμε καμία επιλογή.
Ποιο είναι το μακροχρόνιο αντίκτυπο στη ζωή του.
Για μένα αυτο το παιδί που υπακούει γιατί δεν του δίνεται άλλη επιλογή… δεν μπορεί να πει όχι δηλαδή να κάνει πίσω, να κάνει αναστροφή.
Όποτε αναγκαστικά προχωράει, σε αδιέξοδο όμως… μέχρι να έρθει η εφηβεία όπου απλά θα επαναστατήσει μάλλον…
Εικόνα: web
Το παιδί μαθαίνει γιατί παίζει (εικόνα)
/
Mία εικόνα για τον γονιό-Influencer
/Μας παρακολουθούν. Συνεχώς.
[αναζητώ τον καλλιτέχνη του παραπάνου σκίτσου… το βρήκα στο ιντερνετ χωρίς πηγή]
Τι έλεγε ο Πλάτωνας πριν 2400 χρόνια...
/Πριν 2.500 χρόνια… «Να μην ανατρέφεις τα παιδιά σου με την βία αλλά διασκεδάζοντας»… ΠΛΑΤΩΝ.
Παίξε για να συνδεθείς με το παιδί σου.
Παίξε για να βάλεις ορια με σεβασμό.
Παίξε για να το βοηθήσεις να ξεπεράσει μια δυσκολία.
Παίξε για να σου μιλήσει για κάτι που του συνέβη.
Παίξε για να γελάσετε.
Παίξε γιατί ο χρόνος τρέχει και δεν θα είναι πάντα παιδί.
Αν θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο...
/''Αν θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο, πήγαινε σπίτι σου κι αγάπησε την οικογένεια σου.''
[Μητερα Τερέζα]
